اگر باران به دلها نبارد ...

اگر باران به دلها نبارد ...

راجع به زندگی وَ مسائل مختلف آن ...
اگر باران به دلها نبارد ...

اگر باران به دلها نبارد ...

راجع به زندگی وَ مسائل مختلف آن ...

آیا مشکل فقط عرقچین است؟


 

  بسم الله الرحمن الرحیم  


 
 
  آیا مشکل فقط عرقچین است؟ 

 

 

  جهت مراجعه به مرجع متن، یا عنوان اصلی، به پیوند فوق اشاره کنید 
 

 

نتیجه تصویری برای عرقچین

 

نتیجه تصویری برای عرقچین

 

https://encrypted-tbn0.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcRubWao2xlEPoL0hW7CGIgJNwWMZIfFeVnuzEkp9WVa6VHhA07t

 

https://encrypted-tbn0.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcSuv7koLZ055W18pzRPEsqWTa_sCeZVKw8E9r0QA9RwEgrOFjLZ

 

https://encrypted-tbn0.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcSPt1KJxF8Yb5IpuPwD4ryMR0SKw2CP4quUKh0b36latPASR0Vz4g

 

  خبرآنلاین، وبلاگ محمد رضا زائری : یکی از بزرگ‌ترین اختلالات معرفتی و مشکلات فکری، محدود شدن ذهن انسان به نمادهای ظاهری و غفلت از مسایل اساسی و امور باطنی است! 
 بدین ترتیب هر کسی بر اساس تلقی های عرفی و دریافت-های ذهنی از محیط پیرامون خود بر روی برخی نشانه-ها تمرکز پیدا می کند
و از اصل و اساس رویکردها و محتواها غافل می شود و کار به جایی می رسد که حقیقت قرآن را در امام زنده و حاضر نمی بیند ولی با قرآن کاغذی سر نیزه فریب می خورد!
 در روزگار ما هم گاه بعضی، نمادها و نشانه هایی مانند عرقچین روی سر یک نفر در گوشه یک عکس یا سفید پوشیدن همسر متوفى در هنگام تشییع جنازه را به عنوان نشانه های یهودی بودن تلقی می کنند اما رفتار آشکار و صریح صهیونیستی را از دیگران نمی بینند.
 به راستی آیا اگر امروز صهیونیست-ها دیگر عرقچین بر سر نگذارند ما آنها را مسلمان خواهیم پنداشت؟ قطعا می گویید : خیر، مشکل ما با صهیونیستها کلاه و لباس نیست!
 آری، حق با شماست!
مشکل ما رفتار و خوی صهیونیستی است که یهود را "شعب الله المختار " یعنی قوم برگزیده می داند و دیگران را مردمانی که خداوند برای خدمت به یهود خلق کرده است.
 وقتی این تفکر و باور تئوریزه می شود به طور طبیعی نه تنها هر تجاوز و اشغالگری و ظلم و ستمی را توجیه می کند، بلکه به تضییع حقوق دیگران رنگ و لعاب دینی و الهی می دهد و آن را وظیفه شرعی به شمار می آورد.
 اکنون پرسش این است:
اگر کسی عرقچین بر سر نگذاشت اما خلق و خوی صهیونیستی داشت و همه دیگران را باطل و فقط خود را حق پنداشت و به خود اجازه داد هر گونه می خواهد در باره مال و جان و آبروی دیگران تصمیم بگیرد و رفتار کند، چه قدر می توان چنین کسی را مسلمان دانست؟
 واقعیت تلخی که نمی توان انکار کرد این است که ما همه دیکتاتور هستیم، همه! فقط میزان بروز و ظهور بیرونی این خودمحوری و دیکتاتورمآبی به تناسب شرایط و موقعیت و امکانات مان فرق می کند!
 درست همان زمان که به داعش ناسزا می گوییم و از فاشیست ها و نازی ها ابراز انزجار می کنیم، همان موقع همه در درونمان داعش و هیتلر داریم.
 حتى بسیاری از کسانی که مدعی لیبرالیسم و آزادی های اجتماعی هستند ممکن است به راحتی مثلا به پسر جوانی که در یک هیأت مذهبی عزاداری می کند یا دختری که حجاب شرعی کامل دارد، اهانت کنند!
 فرق نمی کند که اسم و رسم مان چیست یا چه شکل و ظاهری داریم، مهم این است که بپذیریم سهم ما با سهم دیگران برابر است و همه ما بندگان خداوند هستیم. اما وقتی به هر دلیل و با هر توجیه، برای خود سهم و حقی بیش از دیگران قائل شدیم آن موقع مصیبت ها و گرفتاری ها شروع می شود و دیکتاتوری های شرک آمیز در برابر نظام الهی شکل می گیرد.
 

  تهیه وَ تدوین: عـبـــد عـا صـی    


برچسب ها: عرقچین، حقیقت قرآن، قران بر سر نیزه، رفتار صهیونیستی، حق و باطل، مسلمانی، دیکتاتورمآبی،


نظرات 0 + ارسال نظر
امکان ثبت نظر جدید برای این مطلب وجود ندارد.