اگر باران به دلها نبارد ...

اگر باران به دلها نبارد ...

راجع به زندگی وَ مسائل مختلف آن ...
اگر باران به دلها نبارد ...

اگر باران به دلها نبارد ...

راجع به زندگی وَ مسائل مختلف آن ...

ما بعد از چهل سال باید جوابگو باشیم




ما بعد از چهل سال باید جوابگو باشیم


 برای مرجع یا عنوان اصلی به پیوند فوق اشاره کنید 




روز یک‌شنبه (۲۲ بهمن) انقلاب و نهضت اسلامی چهل ساله می‌شود؛ چهل، سن بلوغ است؛ کلامی از بزرگان معروف است که: «البلوغ بلوغان؛ بلوغ الاطفال و بلوغ الرجال، امّا بلوغ الاطفال فخروج المنی و امّا بلوغ الرجال فالخروج عن المنی»؛ چهل سال سن کمال است، چهل سال گذشته است؛ ما دوران گذشته را دیدیم و با همه خصوصیاتش آن را درک کردیم؛ ما منبر می‌رفتیم؛ ممنوع المنبر هم بودیم؛ تمام تحولات انقلاب و پیش آمدن انقلاب را دیدیم؛ در جریان همه وقایع از قم تا تبریز بودیم؛ در همین قم بودیم و درس می‌خواندیم و درس می‌گفتیم تا شکل‌گیری انقلاب و اعتمادی که مردم به ما روحانیت کردند؛ هم‌اکنون چهل سال گذشته است.
ما در آستانه چهل‌سالگی چند تا مطلب را از یاد نبریم؛ درست است که در طی این چهل سال با تمام مشکلات و محدودیت‌هایی که بوده کارها و خدمات بزرگی انجام شده و موفقیت‌های خوبی صورت گرفته است اما مردم توقعاتشان از ما زیاد است؛ این که بگوییم رژیم گذشته چه بوده و چه‌جور بود و ما این‌طور عمل می‌کنیم درست نیست چون توقعی که مردم از ما دارند غیر از توقعی است که از غیر ما داشتند؛ مردم برای چه سراغ ما آمدند؟ مردم برای چه به ما لبیک گفتند؟ آمدن آنها هم فقط لفظی نبود؛ یعنی این‌طور نبود که فقط دنبال ما راه بیفتند بلکه جان ومال دادند، همه چیز دادند؛ یک مرجع تقلید از حوزه علمیه قم که رجل سیاسی یا یک رجل موجّه اجتماعی صرف نبوده است، بلکه مرجع تقلید هم بود قد عَلَم کرد و بقیه مراجع تقلید هم در آن زمان همراهی کردند تا این نهضت شکل گرفت؛
اعتماد مردم را از دست ندهیم؛ ما خیلی راحت با این اختلاس‌ها برخورد می‌کنیم؛ این صندوق، مال مردم را خورده است؛ اگر مجوز نداشته است چرا اجازه دادید فعالیت کند؟ اگر مجوز داشته است چرا به کسانی که صلاحیت این کار را نداشتند مجوز دادید؟
ولی ما باید به این نکته که حق هم همین است توجه داشته باشیم که امروز مردم مطالبه‌گرهستند و ما باید نسبت به مطالبات مردم جوابگو باشیم؛
یک مطلبی را مقام معظم رهبری (حفظه ا...) فرمودند: من خیلی خوشم آمد؛ جمله‌ی بسیار پخته و خیلی خوب و به‌جایی بود، به این که، این معنا ندارد یک مسئولی که قدرت داشته است یا قدرت دارد خودش هم مثل مردم مطالبه‌گر شود که چرا اینجور شد؟ چرا آن جور نشد؟ شما باید جواب بدهید چرا این‌جور شد؟ چرا آن‌جور نشد؟
خود مسئولان باید جوابگو باشند نه اینکه آنها مطالبه‌گر باشند؛ بلکه مردم مطالبه‌گر هستند چون مردم به ما اطمینان کردند؛ رأی خواستیم دادند؛ جان خواستیم دادند؛ دوران جنگ تحمیلی شاید بعضی از شما یادتان نباشد ما یادمان است، بهترین جوانان ما همه جلو آمدند؛ به همه مناطق و جبهه‌ها رفتند؛ تنها یک لشکر عراق که نبود؛ آمریکا و شوروی و بسیاری از کشورهای بلوک غرب و شرق آن زمان هم حمایتش می‌کردند، هر دو قدرت مطرح آن زمان به او اطلاعات، هواپیما و موشک می‌دادند؛ شهرهای ما را موشک‌باران می‌کردند در حالی که ما یک دانه موشک نداشتیم که در مقابل پرتاب بکنیم، ابتدای کار این‌طور بود؛ یادم است در دزفول تنها با یک موشک بالای یکصد نفر شهید شدند؛ یک محله مسکونی موشک خورد.این مردم این سختی‌ها را کشیدند امّا آخ نگفتند؛ باز هم آمدند و در جبهه جنگیدند و خون دادند؛ تحریم‌های آن زمان که عجیب و غریب بود؛ فشارهایی که آن زمان بود؛ همه چیز جیره‌بندی بود؛ ما یادمان هست که برای همه چیز کوپن بود؛ مردم تحمل کردند و حوصله به خرج دادند؛ مال و جان دادند؛ مردم چیزی را انصافا فروگذار نکردند؛ اما بحث در خود ما روحانیت و مسئولان است، ما روحانیت در مقابل این همه فداکاری مردم و این‌جور بذل مال و جان مردم چه وظیفه‌ای داریم؟ وقتی فرزند کسی می‌میرد یک عمر در خانه‌اش عزاست، اما آن شخص وقتی دو یا سه تا فرزندش در جبهه کشته شده باز هم می‌آید گردنش را افراشته می‌گیرد و می‌گوید من فرزند دیگری هم داشته باشم می‌دهم؛ برای چه این کار را می‌کند؟ به خاطر خدا و دین؛ چون حرکت، حرکت خدایی و دینی بود این کار را می‌کند.
چرا سرمایه‌دارهای ما باید بروند امارات و ترکیه را آباد بکنند؟ یک قدری شما تحقیق بکنید ببینید چقدر از این پروژه‌هایی که در امارات و دبی شکل گرفته و می‌گیرد ایرانی‌ها احداث کردند؟ چرا پولش را در مملکت خودش مصرف نکند و برود آنجا مصرف کند؟
است که امکاناتی دارد و مملکت ثروتمندی است، اگر امروز مردم هنوز مشکل معاش دارند ما و مسئولان باید جوابگو باشیم؛ صحبت تعارف نیست؛ ما باید جوابگو باشیم؛ چرا بی‌تدبیری کردیم؟ چرا مدیران خوب را سر کار نیاوردیم؟ آیا بهتر از این‌ها نداشتیم؟ اگر مدیر نداشتیم باید تربیت می‌کردیم؛ چهل سال زمان کمی نیست؛ چهل سال ما امکان داشتیم تا هرچه می‌خواستیم از مدیر و متخصص و متعهد تربیت کنیم؛ چرا ما امروز مشکل داریم؟
مشکلاتی داریم که گاه بین ما و مردم فاصله ایجاد کرده است؛ ببینید در همین قم اتفاق افتاد؛ آقایان نزد ما آمدند و توضیح هم دادند که چه شده است و وقایع را برای ما گفتند که یک آقایی از اراک به اینجا آمده است، حرفش این بوده است که اگر اراک می‌خواستم چهار تا عمامه به سر را بکشم اولین نفر را که می‌کشتم دستگیر می‌شدم و نمی‌گذاشتند بکشم، به قم آمدم تا این کار را انجام بدهم، هفت تیر یا سلاح گرم هم نداشته است؛ یک قمه یا چاقو داشته است، آن وقت دستش به کی رسیده است؟ به دو تا پیرمرد بنده خدا در خیابان؛ این هم تیغش افتاده و زده و مجروح کرده است؛ این اتفاق یعنی چه؟ به چه مناسبت باید این اتفاق بیفتد؟ این که ما بگوییم او مواد مخدر مصرف کرده است یا دیوانه بوده است و مدام توجیه کنیم، اصل مطلب درست نمی‌شود؛ ما راجع به اینها باید فکر کنیم و راه اساسی برای آنها پیدا کنیم که چرا بین ما و مردم فاصله افتاده است.
در زمان مرحوم آیت ا... بروجردی می‌خواستند جنازه‌ی رضا خان را در قم دفن بکنند؛ آیت ا... بروجردی گفت نمی‌شود؛ گفتند جنازه را به قم می‌آوریم و فقط دور حرم حضرت معصومه سلام‌ا... ‌علیها طواف بدهیم، منتها آقایان محبت کنند اینجا تشییع راه بیندازند تا تجلیلی از رضا شاه بشود؛ مرحوم آیت ا... بروجردی نپذیرفتند و حتی دستور دادند کسی از خانه‌اش بیرون نیاید؛ یک عده نظامی سوت و کور آمدند و جنازه را در حرم چرخاندند وبردند؛ اما در حال حاضر در دوره‌ی جمهوری اسلامی، در این شهر قم، شهر مرجعیت، عده ای برای رضا خان با آن سوابق و آن خصوصیات شعار می‌دهند؛ ما به کجا رفتیم؟ به کجا می‌خواهیم برویم؟ به کجا داریم می‌رسیم؟ این فاصله‌ها را می‌خواهیم چه بکنیم؟ چرا مردم را درک نکردیم؟ چرا مردم را درک نمی‌کنیم؟ چرا به مردم بها نمی‌دهیم؟
امیرالمومنین صلوات‌ا...
ما یک عمر بالای منبرها از علی علیه السلام و عدل علی گفته بودیم؛ مردم عاشق علی و عدل علی بودند ؛ مردم سراغ ما آمدند و به ما رأی دادند و ما را انتخاب کردند و می‌خواهند عدل علی را مجسم ببینند؛ این توقع به حقی است که مردم دارند
‌و‌سلامه‌علیه فرمودند: « یُستَدَلُّ عَلَی اِدبارِ الدُّوَل بِاَربَع؛ تَضییعُ الاصول و التَّمسُّک بالفروع و تقدیمُ الاراذل و تاخیرُ الافاضل» ؛ افول تمدن‌ها در اثر چهار چیز اتفاق می‌افتد؛ آن چهار چیز چیست؟ چه می‌فهمیم؟ خدا قوم و خویشی با کسی ندارد؛ تمدن‌ها می‌آیند اوج می‌گیرند اما سقوط تمدن‌ها به چه چیزی است؟ به این است که آدم‌هایی که کاردان نیستند و این کارها از آنها نمی‌آید را بر سرِ کار بگذارید ولی آنهایی که کاردان هستند و کار از آنها می‌آید را کنار بگذارید.
سقوط تمدن‌ها به این است که ما مسائل اساسی را فراموش کنیم و به مسائل حاشیه‌ای بپردازیم؛ حجاب واجب است اما اینقدر که به حجاب پرداختیم و اینجور که در خیابان‌ها برای حجاب کار کردیم و با بدحجابی و بی‌حجابی مقابله کردیم آیا با این اختلاس‌های عجیب و غریبی که اتفاق می‌افتد برخورد کردیم؟ ما باید برای مردم جوابگویی کنیم؛ اعتماد مردم سلب می‌شود؛ معنا ندارد در یک بیمه اجتماعی که این کارگر دارد کار می‌کند و روزانه حق بیمه پرداخت می‌کند، یک نفر این اموال بیمه را بردارد ببرد و اختلاس کند؛ نه این که آقایان برخورد نکردند ونمی کنند، آقایان برخورد می‌کنند اما به مردم بگویید چه‌جور برخورد می‌کنید؛ مردم در جریان باشند و بفهمند؛ مردم اصل هستند؛ مردم باید از صمیم قلب به شما و نظام اسلامی اطمینان داشته باشند تا همکاری کنند؛ اگر فردا خدای ناکرده باز دشمنی پیدا شد بروند جلو و سینه سپر کنند؛ اعتماد مردم را از دست ندهیم؛
ما خیلی راحت با این اختلاس‌ها برخورد می‌کنیم؛ این صندوق، مال مردم را خورده است؛ اگر صندوق مجوز نداشته است چرا اجازه دادید فعالیت کند؟ اگر مجوز داشته است چرا به کسانی که صلاحیت این کار را نداشتند مجوز دادید؟ مردم پولشان را به آنجا واریز کردند، اگر آن صندوق تدبیر نداشته است پس نظارت شما کجا بود؟ مگر بانک مرکزی نباید بر اینها نظارت داشته باشد؟ مدام می‌گوییم صبر کنید؛ یک‌مرتبه خیل عظیم مردم مال‌باخته توی خیابان می‌ریزند و شعار می‌دهند؛ گاهی حرکاتی انجام می‌دهند؛ یک عده هم می‌افتند در بین آنها و شعارهای انحرافی می‌دهند.
از روز اوّل نه آمریکا از ما خوشش می‌آمد نه شورویِ
اینقدر که به حجاب پرداختیم و اینجور که در خیابان‌ها برای حجاب کار کردیم و با بدحجابی و بی‌حجابی مقابله کردیم آیا با این اختلاس‌های عجیب و غریبی که اتفاق می‌افتد برخورد کردیم؟
آن زمان؛ یک جمعیت مردمی دینی به نام دین بیایند یک حکومت دست نشانده‌ی آمریکا را ساقط کنند، خوشش نمی‌آید؛ آن زمان شوروی هم هیچ وقت خوشش نمی‌آمد؛ روسیه الان هم همینجور است؛ حتی این کشورهای دور و بَر خودمان هیچ کدام از ما خوششان نمی‌آید؛ از این انقلاب و از این حرکت هیچ کس خوشش نمی‌آید؛ اما آنها زمانی دستشان برای کار کردن باز می‌شود که ما زخم و ضعف داشته باشیم؛ کار آنها مانند مگس است که روی زخم می نشید، زخم ها را التیام دهیم و درمان کنیم، فضای مجازی مسأله نیست مسأله خودمان هستیم، ما ضعف داریم لذا از این فضای مجازی استفاده می‌کنند و زخم می‌زنند؛ باید ضعف‌ها را برطرف و تقویت نماییم.
ما امروز بعد از چهل سال نسبت به نظام اسلامی باید جوابگو باشیم؛ درد ما این است؛ نزد ما می‌آیند و می‌گویند رفتیم ژاپن نیم‌درصد بهره‌ی بانکش است؛ با التماس می‌گویند بیایید در ژاپن سرمایه‌گذاری کنید؛ به شما وام با بهره‌ی نیم‌درصد می‌دهیم؛ ما می‌گوییم آن نیم‌درصد رباست اما سرمایه‌دار و کارخانه‌دار و تولید کننده از همین شهر به من می‌گوید از بانک برای کارخانه وام گرفتم و دستگاه‌هایم را تعویض کردم؛ برای مواد اولیه همینجا هزینه کردم؛ سند دارم؛ نتوانستم پس بدهم؛ تعویق به آن خورده است، الان دارم شصت‌درصد بابت سود و تاخیر آن می‌دهم؛ این شصت‌درصد هم ربا نیست چون عقود شرعیه است؛ صندوق‌های قرض‌الحسنه ما دارند چهار درصد کارمزد می‌گیرند ولی نیم‌درصد وام بانک ژاپن را ربا می‌دانیم و شصت‌درصدی که این جا می‌دهیم را ربا نمی‌دانیم!
آیا صنعت با این سودها رونق می‌گیرد؟ چرا سرمایه‌دارهای ما باید بروند امارات و ترکیه را آباد بکنند؟ یک قدری شما تحقیق بکنید ببینید چقدر از این پروژه‌هایی که در امارات و دبی شکل گرفته و می‌گیرد ایرانی‌ها احداث کردند؟ چرا پولش را در مملکت خودش مصرف نکند و برود آنجا مصرف کند؟ اگر اینجا مصرف کند اشتغال برای مردم درست می‌کند؛ چهار تا تولید کننده که هستند چرا اجازه می‌دهید اجناسی که در داخل با این جان کندن تولید می‌شود در انبارها بماند؟ و همین جنس‌ها
ما به کجا رفتیم؟ به کجا می‌خواهیم برویم؟ به کجا داریم می‌رسیم؟ این فاصله‌ها را می‌خواهیم چه بکنیم؟ چرا مردم را درک نمی‌کنیم؟ چرا به مردم بها نمی‌دهیم؟
را بروید از کشورهای دیگر وارد کنید؟ چرا این کار را می‌کنید؟
«کاد الفقر ان یکون کفرا»؛ نمی‌شود مردم هم گرسنه باشند و هم به ما اطمینان داشته باشند و بعد هم ما طلبکار از مردم باشیم؛ ما باید در مقابل مردم جوابگو باشیم و مردم طلبکار هستند؛ مردم از ما تدبیر بالا می‌خواهند. ما یک عمر بالای منبرها از علی علیه السلام و عدل علی گفته بودیم؛ مردم عاشق علی و عدل علی بودند ؛ مردم سراغ ما آمدند و به ما رأی دادند و ما را انتخاب کردند و می‌خواهند عدل علی را مجسم ببینند؛ می‌گویند تا به حالا درکتاب‌ها و بالای منبرها گفتید و ما هم شنیدیم الان که کار دست شما افتاده است بیاید عدل علی را مجسم به ما نشان بدهید؛ این توقع به حقی است که مردم دارند.
این انقلاب چهل سال پیش با رهبری یک مرجع تقلید شکل گرفت اما سرمایه‌های این انقلاب چه چیزهایی بود؟ زحمات هزاروچهارصدساله علما آبرو سرمایه این انقلاب شده است؛ از آبروی پیامبر خدا و آبروی علی‌بن‌ابی‌طالب و آبروی سید الشهداء و ائمه اطهار صلوات‌ا... علیهم اجمعین تا نوّاب ائمه و بعد از آن علما و فقها؛ علمایی که کشته شدند؛ علمایی که با سیاست‌ها جان کندند مانند خواجه نصیرها و دیگران؛ این سرمایه جمع شده است و امروز به دست ما رسیده است و این نظام سر پا شده است.
شما را به خدا بیاید در آستانه چهل سالگی بیش از این از سرمایه مصرف نکنیم، آدم عاقل سرمایه را خرج نمی‌کند؛ سرمایه را به کار می‌اندازد و از سودش بهره می‌برد؛ از سرمایه مصرف نکنیم؛ مردم از ما توقع علی‌بن‌ابی‌طالب را دارند و حق دارند لذا آن چیزی که ما ارائه می‌دهیم اگر عدل علی نیست لااقل شباهتی به عدل علی داشته باشد. و همینطور که عرض کردم بنا برفرمایش مقام معظم رهبری (حفظه ا...) معنا ندارد، مسئولی که قدرت داشته یا قدرت دارد خودش هم مطالبه گر باشد؛ باید خود شما جوابگو باشید، نه اینکه آنها مطالبه گر باشند. من امیدوارم ان ش
اء ا... خدای تعالی به همه مسئولان ما بیداری و درک مسئولیت و توان پاسخ‌گویی به مردم عنایت بکند وهمه ما را در همه شئون و مراتب به وظایفی که در این دوران خطیر بر عهده داریم آشناتر بفرماید.


برچسب ها: چهل سالگی انقلاب، پاسخگویی مسئولین، مطالبه گری مردم، اختلاس، سلب اعتماد، جنگ تحمیلی، ایثار مردم،

ضـــریـــح گـمـشـــده ...

 

  بسم الله الرحمن الرحیم  

   ضـــریـــح گـمـشـــده ...  


http://s3.picofile.com/file/8288123200/SHAH8DATE_F8TEMEH_ZAHRAA_1.jpg

 

http://s1.picofile.com/file/8288123826/SHAH8DATE_F8TEMEH_ZAHRAA_5.jpg

 

http://s1.picofile.com/file/8288123976/SHAH8DATE_F8TEMEH_ZAHRAA_3.jpg

 

 عشق من! پاییزآمد مثل پار / باز هم، ما باز ماندیم از بهار

 احتراق لاله را دیدیم ما / گل دمید و خون نجوشیدیم ما 

 باید از فقدان گل، خونجوش بود / در فراق یاس، مشکی پوش بود 

 یاس بوی مهربانی می دهد / عطر دوران جوانی می دهد 

 یاس ها یادآور پروانه اند / یاس ها پیغمبران خانه اند 

 یاس ما را رو به پاکی می برد / رو به عشقی اشتراکی می برد 

 یاس در هر جا نوید آشتی ست / یاس دامان سپید آشتی ست 

 در شبان ما که شد خورشید؟ یاس / بر لبان ما که می خندید؟ یاس 

 یاس یک شب را گل ایوان ماست / یاس تنها یک سحر مهمان ماست 

 بعد روی صبح، پرپر می شود / راهی شبهای دیگر می شود 

 یاس مثل عطر پاک نیّـت است / یاس استنشاق معصومیّـت است 

 یاس را آیینه ها رو کرده اند / یاس را پیغمبران بو کرده اند 

 یاس بوی حوض کوثر می دهد / عطر اخلاق پیمبر می دهد 

 حضرت زهرا دلش از یاس بود / دانه های اشکش از الماس بود 

 داغ عطر یاس زهرا زیر ماه / می چکانید اشک حیدر را به چاه 

 عشق محزون علی یاس است و بس / چشم او یک چشمه الماس است وُ بس 

 اشک می ریزد علی مانند رود / بر تن زهرا: گل یاس کبود 

 گریه آری گریه چون ابر چمن / بر کبود یاس و سرخ نسترن 

 گریه کن حیدر! که مقصد مشکل است / این جدایی از محمد مشکل است 

 گریه کن زیرا که دُخت آفتاب / بی خبر باید بخوابد در تراب 

 این دل یاس است وُ روح یاسمین / این امانت را امین باش ای زمین 

 گریه کن زیرا که کوثر خشک شد / زمزم از این ابر ابتر خشک شد 

 نیمه شب دزدانه باید در مغاک / ریخت بر روی گل خورشید، خاک 

 یاس خوشبوی محمد داغ دید / صد فدک زخم از گل این باغ دید 

 مدفن این ناله غیر از چاه نیست / جز تو کس از قبر او آگاه نیست 

 گریه بر فرق عدالت کن که فاق / می شود از زهر شمشیر نفاق 

 گریه بر طشت حسن کن تا سحر / که ُپر است از لخته ی خون جگر 

 گریه کن چون ابر بارانی به چاه / بر حسین تشنه لب در قتلگاه 

 خاندانت را به غارت می برند / دخترانت را اسارت می برند 

 گریه بر بی دستی احساس کن! / گریه بر طفلان بی عباس کن! 

 باز کن حیدر! تو شطِّ اشک را / تا نگیرد با خجالت مشک را 

 گریه کن بر آن یتیمانی که شام / با تو می خوردند دُرّ ِ اشک مدام 

 گریه کن چون گریه ی ابر بهار / گریه کن بر روی گل های مزار 

 مثل نوزادان که مادر مرده-اند / مثل طفلانی که آتش خورده اند 

 گریه کن در زیر تابوت روان / گریه کن بر نسترنهای جوان 

 گریه کن زیرا که گلها دیده اند / یاس های مهربان کوچیده اند 

 گریه کن زیرا که شبنم فانی است / هر گلی در معرض ویرانی است 

 ما سر خود را اسیری می بریم / ما جوانی را به پیری می بریم 

 زیر گورستانی از برگ رزان / من بهاری مرده دارم ای خزان 

زخم آن گل در تن من چاک شد / آن بهار مرده در من خاک شد 

 ای بهار گریه بار ناامید / ای گل مأیوس من! یاس سپید 


 «کفشهای مکاشفه ، احمد عزیزی» 


 تهیه وَ تدوین : عـبـــد عـا صـی

برچسب ها: شهادت حضرت زهرا، ضریح گمشده، احمد عزیزی،

هویدا : من در 13 سال گذشته قیمت خودکار بیک را ثابت نگه داشته‌ام ...





هویدا
«من در 13 سال گذشته قیمت خودکار بیک را ثابت نگه داشته‌ام.» این جمله را هویدا در دادگاه انقلاب گفت تا ثابت کند در طول 13 سال نخست وزیری، بهترین عملکرد را داشته است. این جمله، آنقدر تکرار و داستان‌های عجیب بر آن افزوده شد که تبدیل به ماجرایی متفاوت از حقیقت و متضاد با واقعیت شده است. اکنون نکته مبهم این‌جا است که هویدا چه دلیلی برای اثبات سخنان خود داشت؟

امیر عباس هویدا در بهمن 1343 نخست وزیر ایران شد و 13 سال در این منصب فعالیت داشت. او کشور را با نرخ تورم 4/5 درصدی تحویل گرفت در سال 1356 با تورم 25/1 درصدی تحویل داد!


درست ۳ سال قبل از صدارت هویدا، محمدرضا پهلوی بنا به توصیه سران آمریکایی تغییرات اقتصادی-اجتماعی گسترده‌ای را تحت عنوان «انقلاب سفید» در دستور کار دولت قرار داد تا ضمن کاهش اعتراضات اجتماعی، بار دیگر قدرت متزلزل شده خود را احیا کند. این سلسله تغییرات قرار بود 19 هدف اصلی را دنبال کند که مهم‌ترین آن‌ها عبارتند از: گسترش نظام ارباب رعیتی، اصلاح قانون انتخابات (حق رأی زنان)، تأسیس سپاه بهداشت، حمایت از کارخانه‌ها، مبارزه با تورم و گران‌فروشی، مبارزه با دلالان زمین.

براساس آمار بانک مرکزی، در سال 53 اجاره‌بهای مسکن در تهران 200 درصد افزایش یافت و مواد غذایی با گرانی 30 درصدی همراه شدند.

هدف‌‌گیری این اصول ۱۹ گانه نشان‌دهنده اقتصادی بیمار بود. اما مشکل در همین جا بود که تمامی این نسخه‌ها، غیربومی و غیرمنطبق با واقعیت‌های ایران بود که از آن سوی مرزها تجویز شده و یا مسئولین داخلی آن‌ها را از اروپاییان کپی‌برداری کرده بودند و تنها در قالب شعارهایی زیبا برای آینده‌ای روشن مطرح می‌شد و خبری از برنامه‌ای دقیق و مسیر حرکتی روشن وجود نداشت. چنانچه به‌طور کلی در مفاد انقلاب سفید محمدرضا شاه حمایت از تولید داخلی، گسترش رفاه اجتماعی، کاهش شکاف طبقاتی و کنترل قیمت‌ها آشکارا مشاهده می‌شد اما این وعده‌ها هرگز به مرحله اجرا نرسید، تاجایی که در اوایل دهه پنجاه (اواسط دوران هویدا) شاهد افزایش بی‌سابقه واردات انواع کالاهای ضروری و غیرضروری بودیم.
بر اساس آمارهای منتشر شده در سال ۱۳۵۰ واردات غلات از ۶ میلیون دلار در سال 1349 به ۱۰۴ میلیون دلار رسید و رشد 17 برابری را تجربه کرد. همچنین از این سال واردات انواع کالاهای لوکس به ایران هم روند فزاینده‌ای را به خود گرفت و در بسیاری از موارد شاهد واردات این قبیل کالاها بودیم، در حالی که مشابه آن با قیمتی به مراتب پایین‌تر در داخل کشور تولید و این هزینه‌های غیرضروری از منبع فروش نفت کشور که ثروتی غیر قابل بازگشت است، تامین می‌ شد.
افزایش روند واردات کالاهای غیر ضروری باعث تضعیف کارخانه‌ها و تولیدات داخلی شد و از آنطرف دولت هم نیازی به حمایت از تولیدات نمی دید. طبیعی بود که قیمت‌ انواع کالاها در بازار رو به افزایش رود و توزیع کالاهای اساسی با کاهش چشمگیری همراه شود بود و در این میان بسیاری از تولیدکنندگان با هدف افزایش قیمت در آینده، از فروش کالاهای خود امتناع می‌کردند و همین موضوع احتکار گسترده‌ای را در بازارهای اصلی شهرهای مختلف ایران رقم زد. در این شرایط دولت اعلام کرد برای مقابله با گرانی و افزایش توزیع انواع کالاها در بازار، بخش خصوصی اجازه دارد برخی کالاها را وارد کنند، یعنی به‌جای اتخاذ سیاست‌های بازدارنده و نظارت بیش از پیش‌ بر بازار و کنترل قیمت‌ها، مجوز بی‌رویه واردات را صادر و ضربه‌ای به مراتب کشنده‌تر بر پیکره اقتصاد داخلی وارد کرد.
از اوایل سال ۱۳۵۴ (2 سال آخر دوره هویدا) شاهد افزایش بی‌رویه و بی‌سابقه قیمت‌ها بودیم. این افزایش قیمت‌ها تنها محدود به کالاهای مصرفی نبود و قیمت مسکن نیز با افزایش چند برابری مواجه شد و اوضاع به اندازه‌ای بحرانی شد که در سال ۱۳۵۵ یعنی یک‌سال پیش از پایان دوره هویدا، دولت برای مبارزه با گران‌فروشی ملزم به راه‌اندازی «ستاد مبارزه با گرانی» شد که مسئول ارشد آن «فریدون مهدوی» بود.
هویدا
هویدا
هویدا
اسدالله عَلَم در خاطرات 23 فروردین 1353 خود می‌نویسد: «به شاه عرض کردم متأسفانه در داخل به واسطه غفلت متصدیان نه گوشت در دسترس مردم است نه شکر، نه گوشت مرغ و مردم خیلی ناراضی هستند و این صحیح نیست. آخر چرا این پیش‌بینی‌ها را نمی‌کنند؟ همه چیز هم گران شده. تعجب است که شاهنشاه تمام گوش کردند ولی همان‌طور که چشمشان را روی هم گذاشته بودند اصلاً باز نکردند و یک کلمه جواب ندادند. من که شاهنشاه را می‌شناسم، می‌دانم که این به معنی این است که حرف تو را می‌شنوم ولی نمی‌خواهم جواب بدهم.»(1)
این شرایط در حالی بود که از سال ۱۳۴۹ و در پی اقدامات اوپک در وضع قوانین تجارت بین‌المللی نفت، درآمد کشورهای صادرکننده‌ نفت به طرز چشمگیری افزایش یابد و قیمت نفت سالانه ایران از ۵ میلیون دلار به قریب ۲۰ میلیارد دلار برسد. این درآمد سرشار که باید در داخل کشور صرف آبادانی و توسعه می‌شد، یا صرف وام‌های بلاعوض به دیگر کشورها و یا صرف واردات کالاهای غیر ضروری می‌شد.
در این راستا دکتر ابراهیم سنجر در کتاب «نفوذ آمریکا در ایران» چنین نوشت: «بسیاری از درآمدهای نفتی ایران صرف کمک‌های بلاعوض یا وام‌های اعطایی ایران به سایر کشورها می‌شد. برای نمونه به کشور ایتالیا، 3 میلیارد دلار به‌صورت وام، فرانسه 2 میلیارد دلار برای راکتور اتمی، انگلستان 1 میلیارد و ۲۰۰ میلیون دلار جهت شرکت‌های صنعتی، افغانستان 2 میلیارد دلار به‌منظور کمک‌های عمومی، مصر 1 میلیارد دلار برای نوسازی کانال سوئز، پاکستان ۲۵۰ میلیون دلار برای کمک‌های عمومی، هندوستان ۲۵۰ میلیون دلار برای استخراج و صدور سنگ‌آهن، بنگلادش ۱۰۰ میلیون دلار برای کمک‌های عمومی و... اعطا شد.» بدین ترتیب سرمایه‌ای که از مازاد دلارها به دست آورده بود، به‌جای اینکه در مملکت ایران جهت پیشرفت جامعه به کار رود، به نفع کشورهای سرمایه‌داری از دست ملت ایران خارج شد.
گرانی
                                                  نرخ تورم در دوران امیر عباس هویدا

آمارهای رسمی بانک مرکزی، نشان می‌دهند که شاخص کل قیمت‌ها در اوایل دهه پنجاه 2/2 برابر و شاخص قیمت مسکن به 5/3 برابر رسیده بود و دولت برای تأمین هزینه‌های خود، صادرات نفت را به حداکثر خود رساند و به موازات این سیاست، سیل ارزهای خارجی روانه ایران گردید. فرار سرمایه‌ها رو به فزونی گذاشت و تولیدات داخلی به ورطه ورشکستگی افتادند.

در دوران نخست وزیری هویدا، اقتصاد کشور بسیار آشفته بود و نمی‌توان دلیلی برای ماندگاری این دولت پیدا کرد، مگر روابط خاص وی با شخص شاه.

از اوایل سال 1352، قیمت‌ انواع کالاها به‌صورت افزایش یافت اما هویدا منکر گرانی و تورم بود. «جلیل شرکا» قائم‌مقام وقت بانک مرکزی، درباره وقایع آن ایان چنین می‌نویسد: «وقتی درآمدهای نفتی کشور، بی‌توجه به آثار منفی سیاست تزریق نقدینگی بر اثر سیاست‌های اقتصادی آن زمان افزایش یافت، تورم خود را نشان داد و قیمت‌ها رو به افزایش گذاشت، شاه مصر بود که این اتفاق ریشه اقتصادی ندارد. بلکه فکر می‌کرد غرض سیاسی پشت افزایش قیمت‌هاست. به بیانی دیگر، شاه می‌گفت قیمت‌ها براثر تورم افزایش نیافته بلکه کسبه، گران‌فروشی می‌کنند تا به او ضربه بزنند. فریدون مهدوی مجری طرح مبارزه با گرانی این نظرات را تائید کرد.»(2)
براساس آمار بانک مرکزی، در سال 53 اجاره‌بهای مسکن در تهران 200 درصد افزایش یافت و مواد غذایی با گرانی 30 درصدی همراه شدند. اسدالله علم در این باره می‌گوید: «در تابستان 1352، بسیاری از انواع مواد غذایی کم‌یاب شده و اگر هم یافت می‌شد با قیمتی چند ده برابری به فروش می‌رسید. در ماه‌های نخست سال 53 نان هم پیدا نمی‌شد و هویدا همواره اعلام می‌کرد که ما در «عصر طلایی» به‌سر می‌بریم!»
«اردشیر زاهدی» وزیر امور خارجه کابینه هویدا در ابهام‌زدایی از چرایی طولانی شدن مدت نخست وزیری امیر عباس هویدا می‌گوید: «در این دوران، اقتصاد کشور بسیار آشفته بود و نمی‌توان دلیلی برای ماندگاری این دولت پیدا کرد، مگر روابط خاص وی با شخص شاه. هویدا هرگز و در هیچ موردی به شاه و خانواده سلطنتی، «نه» نمی‌گفت و هر آنچه که آن‌ها برای جلب رضایت کشورهای حامی سلطنت می‌خواستند فراهم می‌کرد. از انواع وام‌ها و بخشش‌های مالی به کشورهای مختلف گرفته تا فسادهای مالی درباریان، بدون توجه به تورم و گرانی جاری در کشور.»



برچسب ها: هویدا، تورم سال 1356، واردات کالاهای غیرضروری، مبارزه با گران‌فروشی، تورم مسکن،

هرکس برای مردن حاضر است برخیزد!‏



هرکس برای مردن حاضر است برخیزد!‏

وحشت

گویند صاحب دلی، برای اقامه نماز به مسجدی رفت.

نمازگزاران، همه او را شناختند؛ پس، از او خواستند ‏که بعد از نماز، بر منبر رود و پند گوید.

پذیرفت. 

نماز جماعت تمام شد.

چشم ‏ها همه به سوی او بود.

مرد صاحب دل برخاست و بر پله نخست منبر ‏نشست.

بسم الله گفت و خدا و رسولش را ستود.

آنگاه خطاب به جماعت گفت:

ای مردم! هر کس از شما که می‌‏داند امروز تا شب خواهد زیست و نخواهد مرد، برخیزد!

.کسی برنخاست

گفت:

حالا هر کس از شما که خود را آماده مرگ کرده است، برخیزد!

.باز کسی برنخاست

گفت:

شگفتا از شما که به ماندن اطمینان ندارید؛ اما برای رفتن نیز آماده نیستید!

مرجع : سایت تبیان




برچسب ها: مـــرگ، زنـــدگـــی،

سخنرانی امام خمینی (ره) در ۱۲ بهمن ۱۳۵۷ در بهشت زهرا

 

 

سخنرانی امام خمینی (ره) در ۱۲ بهمن ۱۳۵۷ در بهشت زهرا


 

حضرت امام خمینی (ره) روز ۱۲ بهمن سال ۱۳۵۷ بلافاصله پس از ورود به ایران ، به بهشت زهرا رفتند و در جمع مردمی که بسیاری از آن‌ها از خانواده شهدای انقلاب بودند به سخنرانی پرداختند . نطقی قاطعانه و تاریخی که در یادها ماندگار شد . متن کامل سخنرانی خاطره‌انگیز و تاریخی حضرت امام خمینی  (ره) در روز ۱۲ بهمن ۱۳۵۷ در بهشت زهرا ، به شرح زیر است :

« بسم الله الرحمن الرحیم

ما در این مدت مصیبت ها دیده ایم، مصیبت های بسیار بزرگ و بعضی پیروزها حاصل شد که البته آن هم بزرگ بوده، مصیبت های زن های جوان مرده، مردهای اولاد از دست داده، طفل های پدر از دست داده .

من وقتی چشمم به بعضی از اینها که اولاد خودشان را از دست داده اند می افتد، سنگینی در دوشم پیدا می شود که نمی توانم تاب بیاورم. من نمی توانم از عهده این خسارات که بر ملت ما وارد شده است برآیم، من نمی توانم تشکر از این ملت بکنم که همه چیز خودش را در راه خدا داد، خدای تبارک و تعالی باید به آنها اجر عنایت فرماید. من به مادرهای فرزند از دست داده تسلیت عرض می کنم و در غم آنها شریک هستم. من به پدرهای جوان داده، من به آنها تسلیت عرض می کنم .

من به جوان هائی که پدرانشان را در این مدت از دست داده اند تسلیت عرض می کنم. خوب، ما حساب بکنیم که این مصیبت ها برای چه به این ملت وارد شد، مگر این ملت چه می گفت و چه می گوید که از آنوقتی که صدای ملت در آمده است تا حالا قتل و ظلم و غارت و همه اینها ادامه دارد. ملت ما چه می گفتند که مستحق این عقوبات شدند ملت ما یک مطلبش این بود که این سلطنت پهلوی از اول که پایه گذاری شد برخلاف قوانین بود. آنهائی که در سن من هستند، می دانند و دیده اند که مجلس موسسان که تاسیس شد، با سرنیزه تاسیس شد، ملت هیچ دخالت نداشت در مجلس موسسان، مجلس موسسان را با زور سرنیزه تاسیس کردند و با زور، وکلای آن را وادار کردند به اینکه به رضاشاه رای سلطنت بدهند. پس این سلطنت از اول یک امر باطلی بود، بلکه اصل رژیم سلطنتی از اول خلاف قانون و خلاف قواعد عقلی است و خلاف حقوق بشر است .

برای اینکه ما فرض می کنیم که یک ملتی تمامشان رای داند که یک نفری سلطان باشد، بسیار خوب، اینها از باب اینکه مسلط بر سرنوشت خودشان هستند و مختار به سرنوشت خودشان هستند، رای آنها برای آنها قابل است؛ لکن اگر چنانچه یک ملتی رای دادند (ولو تمامشان) به اینکه اعقاب این سلطان هم سلطان باشد، این به چه حقی ملت پنجاه سال از این، سرنوشت ملت بعد را معین می کند سرنوشت هر ملتی به دست خودش است. ما در زمان سابق، فرض بفرمائید که زمان اول قاجاریه نبودیم، اگر فرض کنیم که سلطنت قاجاریه به واسطه یک رفراندمی تحقق پیدا کرد و همه ملت هم ما فرض کنیم که رای مثبت دادند، اما رای مثبت دادند بر آقامحمدخان قجر و آن سلاطینی که بعدها می آیند. در زمانی که ما بودیم و زمان سلطنت احمدشاه بود، هیچ یک از ما زمان آقامحمدخان را ادراک نکرده، آن اجداد ما که رای دادند برای سلطنت قاجاریه، به چه حقی رای دادند که زمان ما احمد شاه سلطان باشد سرنوشت هر ملت دست خودش است.

ملت در صد سال پیش از این، صدوپنجاه سال پیش از این، یک ملتی بوده، یک سرنوشتی داشته است و اختیاری داشته ولی او اختیار ماها را نداشته است که یک سلطانی را بر ما مسلط کند. ما فرض می کنیم که این سلطنت پهلوی، اول که تاسیس شد به اختیار مردم بود و مجلس موسسان را هم به اختیار مردم تاسیس کردند و این اسباب این می شود که - بر فرض اینکه این امر باطل، صحیح باشد- فقط رضاخان سلطان باشد، آن هم بر آن اشخاصی که در آن زمان بودند و اما محمد رضا سلطان باشد بر این جمعیتی که الان بیشتر شان، بلکه الا بعض قلیلی از آنها ادارک آنوقت را نکرده اند، چه حقی داشتند ملت در آن زمان ، سرنوشت ما را در این زمان معین کنند؛ بنابر این سلطنت محمدرضا اولا که چون سلطنت پدرش خلاف قانون بود و با زور و با سرنیزه تاسیس شده بود مجلس، غیر قانونی است، پس سلطنت محمدرضا هم غیر قانونی است و اگر چنانچه سلطنت رضاشاه فرض بکنیم که قانونی بوده، چه حقی آنها داشتند که برای ما سرنوشت معین کنند هر کسی سرنوشتش با خودش است، مگر پدرهای ما ولی ما هستند؟ مگر آن اشخاصی که درصد سال پیش از این، هشتاد سال پیش از این بودند، می توانند سرنوشت یک ملتی را که بعدها وجود پیدا کنند، آنها تعیین بکنند؟ این هم یک دلیل که سلطنت محمدرضا سلطنت قانونی نیست.

علاوه بر این، این سلطنتی که در آنوقت درست کرده بودند و مجلس موسسان هم ما فرض کنیم که صحیح بوده است، این ملتی که سرنوشت خودش با خودش باید باشد، در این زمان می گوید که ما نمی خواهیم این سلطان را. وقتی که اینها رای دادند به اینکه ما سلطنت رضاشاه را، سلطنت محمدرضاشاه را، رژیم سلطنتی را نمی خواهیم، سرنوشت اینها با خودشان است. این هم یک راه است از برای اینکه سلطنت او باطل است. حالا می آئیم سراغ دولت هائی که ناشی شده از سلطنت محمدرضا و مجلس هائی که ما داریم.

در تمام طول مشروطیت الا بعضی از زمان ها آن هم نسبت به بعض از وکلا، مردم دخالت نداشتند در تعیین وکلا. شما الان اطلاع دارید که در این مجلسی که حالا هست، چه مجلس شورا و چه مجلس سنا و شما ملت ایران هستید، شما ملتی هستید که در تهران سکنی دارید، من از شما مردم تهران سوال می کنم که آیا این وکلائی که در مجلس هستند، چه در مجلس سنا و چه در مجلس شورا شما اطلاع داشتید که اینها را خودتان تعیین کنید اکثر این مردم می شناسند این افرادی را که به عنوان مجلس و به عنوان وکیل مجلس سنا یا مجلس شورا در مجلس هستند یا این هم با زور تعیین شده بدون اطلاع مردم. مجلسی که بدون اطلاع مردم است و بدون رضایت مردم است، این مجلس، مجلس غیرقانونی است. بنابر این اینهائی که در مجلس نشسته اند و مال ملت را گرفته اند به عنوان اینکه حقوق هر فرض کنید که وکیلی اینقدر است، این حقوق را حق نداشتند بگیرند و ضامن هستند. آنهائی هم که در مجلس سنا هستند، آن ها هم حق نداشتند و ضامن هستند. و اما دولتی که ناشی می شود از یک شاهی که خودش و پدرش غیر قانونی است، خودش علاوه بر او غیرقانونی است، وکلائی که تعیین کرده است غیرقانونی است، دولتی که از همچو مجلسی و همچو سلطانی انشا بشود، این دولت غیرقانونی است. این ملت حرفی را که داشتند در زمان محمدرضاخان می گفتند که این سلطنت را ما نمی خواهیم و سرنوشت ما با خود ماست. در حالا هم می گویند که ما این وکلا را غیرقانونی می دانیم، این مجلس سنا را غیرقانونی می دانیم، این دولت را غیرقانونی می دانیم.

آیا کسی که خودش از ناحیه مجلس، از ناحیه مجلس سنا، از ناحیه شاه منصوب است و همه آنها غیر قانونی هستند، می شود که قانونی باشد ما می گوئیم که شما غیر قانونی هستید باید بروید. ما اعلام می کنیم که دولتی که به اسم دولت قانونی خودش را معرفی می کند، حتی خودش قبول ندارد که قانونی است، خودش تا چند سال پیش از این، تا آنوقتی که دستش نیامده بود این وزارت، قبول داشت که غیرقانونی است، حالا چه شده است که می گوید من قانونی هستم این مجلس غیرقانونی است، از خود وکلا بپرسید که آیا شما را ملت تعیین کرده است هر کدام ادعا کردند که ملت تعیین کرده است، ما دستشان را می دهیم دست یک نفر آدم ببرد او را در حوزه انتخابیه اش، در حوزه انتخابیه اش از مردم سوال می کنیم که این آقا آیا وکیل شما هست، شما او را تعیین کردید حتما بدانید که جواب آنها نفی است. بنابر این آیا یک ملتی که فریاد می کند که ما این دولت مان، این شاه مان، این مجلس مان برخلاف قوانین است و حق شرعی و حق قانونی و حق بشری ما این است که سرنوشت مان دست خودمان باشد، آیا حق این ملت این است که یک قبرستان شهید برای ما درست بکنند، در تهران، یک قبرستان هم در جاهای دیگر من باید عرض کنم که محمد رضای پهلوی، این خائن خبیث برای ما رفت، فرار کرد و همه چیز ما را به باد داد. مملکت ما را خراب کرد، قبرستان های ما را آباد کرد. مملکت ما را از ناحیه اقتصاد خراب کرد. تمام اقتصاد ما الان خراب است و از هم ریخته است که اگر چنانچه بخواهیم ما این اقتصاد را به حال اول برگردانیم، سال های طولانی با همت همه مردم، نه یک دولت این کار را می تواند بکند و نه یک قشر از اقشار مردم این کار را می توانند بکنند، تا تمام مردم دست به دست هم ندهند نمی توانند این به هم ریختگی اقتصاد را از بین ببرند. شما ملاحظه کنید، به اسم اینکه ما می خواهیم زراعت را، دهقان ها را دهقان کنیم، تا حالا رعیت بودند و ما می خواهیم حالا دهقانشان کنیم، اصلاحات ارضی درست کردند، اصلاحات ارضی شان بعد از این مدت طولانی به اینجا منتهی شد که بکلی دهقانی از بین رفت، بکلی زراعت ما از بین رفت و الان شما در همه چیز محتاجید به خارج؛ یعنی محمدرضا این کار را کرد تا بازار درست کند از برای آمریکا و ما محتاج به او باشیم در اینکه گندم از او بیاوریم، برنج از او بیاوریم، همه چیز را، تخم مرغ از او بیاوریم یا از اسرائیل که دست نشانده آمریکاست بیاوریم. بنابراین کارهائی که این آدم کرده به عنوان اصلاح، این کارها خودش افساد بوده است.

قضیه اصلاحات ارضی یک لطمه ای بر مملکت ما وارد کرده است که تا شاید بیست سال دیگر ما نتوانیم این را جبرانش بکنیم مگر همه ملت دست به هم بدهند و کمک کنند تا سال بگذرد و جبران بشود این معنا. فرهنگ ما را یک فرهنگ عقب نگه داشته درست کرده است، فرهنگ ما را این عقب نگه داشته به طوری که جوان های ما تحصیلاتشان در اینجا تحصیلات تام و تمام نیست و باید بعد از اینکه یک مدتی در اینجا یک نیمه تحصیلی کردند آن هم با این مصیبت ها، آن هم با این چیزها، باید بروند در خارج تحصیل بکنند. ما پنجاه سال است، بیشتر از پنجاه سال است دانشگاه داریم و قریب سی و چند سال است که این دانشگاه را داریم لکن چون خیانت شده است به ما، از این جهت رشد نکرده، رشد انسانی ندارد، تمام انسان ها و نیروی انسانی ما را از بین برده است این آدم.

این آدم به واسطه نوکری که داشته، مراکز فحشا درست کرده، تلویزیونش مرکز فحشاست، رادیویش بسیاریش فحشاست، مراکزی که اجازه دادند برای اینکه باز باشد، مراکز فحشاست، اینها دست به دست هم دادند. در تهران مرکز مشروب فروشی بیشتر از کتابفروشی است، مراکز فساد دیگر الی ماشائالله است. برای چه سینمای ما مرکز فحشاست. ما با سینما مخالف نیستیم ما با مرکز فحشا مخالفیم. ما با رادیو مخالف نیستیم ما با فحشا مخالفیم. ما با تلویزیون مخالف نیستیم ما با آن چیزی که در خدمت اجانب برای عقب نگه داشتن جوانان ما و از دست دادن نیروی انسانی ماست، با آن مخالف هستیم. ما کی مخالفت کردیم با تجدد، با مراتب تجدد مظاهر تجدد وقتی که از اروپا پایش را در شرق گذاشت خصوصا در ایران، مرکز چیزی که باید از آن استفاده تمدن بکنند ما را به توحش کشانده است. سینما یکی از مظاهر تمدن است که باید در خدمت این مردم، در خدمت تربیت این مردم باشد و شما می دانید که جوان های ما را اینها به تباهی کشیده اند و همین طور سایر این جاها. ما با اینها در این جهات مخالف هستیم. اینها به همه معنا خیانت کرده اند به مملکت ما. و اما نفت ما، تمام نفت ما را به غیر دادند، به آمریکا و غیر از آمریکا دادند، آنی که به آمریکا دادند عوض چه گرفتند عوض، اسلحه برای پایگاه درست کردن برای آقای آمریکا. ما، هم نفت دادیم و هم پایگاه برای آنها درست کردیم. آمریکا با این حیله که این مرد هم دخالت داشت، با این حیله نفت را از ما برد و برای خودش در عوض پایگاه درست کرد یعنی اسلحه آورده اینجا که ارتش ما نمی تواند این اسلحه را استعمال بکند، باید مستشارهای آنها باشند، باید کارشناس های آنها باشند. این هم از ناحیه نفت که این نفت ما را اگر چند سال دیگر خدای نخواسته این عمر پیدا کرده بود، عمر سلطنتی پیدا کرده بود، مخازن نفت ما را تمام کرده بود، زراعت مان را هم که تمام کرده، این ملت بکلی ساقط شده بود و باید عملگی کند برای اغیار.

ما که فریاد می کنیم از دست این، برای این است. خون های جوان های ما برای این جهات ریخته شده، برای اینکه آزادی می خواهیم ما. ما پنجاه سال است که در اختناق بسر بردیم، نه مطبوعات داشتیم، نه رادیوی صحیح داشتیم، نه تلویزیون صحیح داشتیم، نه خطیب توانست حرف بزند، نه اهل منبر می توانستند حرف بزنند، نه امام جماعت می توانست آزاد کار خودش را ادامه بدهد، نه هیچ یک از اقشار ملت کارشان را می توانستند ادامه بدهند و در زمان ایشان هم همین اختناق به طریق بالاتر باقی است و باقی بود و الا هم باز نیمه حشاشه او که باقی است، نیمه حشاشه این اختناقی هم باقی است. ما می گوئیم که خود آن آدم، دولت آن آدم، مجلس آن آدم، تمام اینها غیر قانونی است واگر ادامه به این بدهند اینها مجرمند و باید محاکمه بشوند و ما آنها را محاکمه می کنیم. من دولت تعیین می کنم، من تو دهن این دولت می زنم، من دولت تعیین می کنم، من به پشتیبانی این ملت دولت تعیین می کنم، من به واسطه اینکه ملت مرا قبول دارد (تکبیر حضار) این آقا که خودش هم خودش را قبول ندارد، رفقایش هم قبولش ندارند، ملت هم قبولش ندارد، ارتش هم قبولش ندارد، فقط آمریکا از این پشتیبانی کرده و فرستاده به ارتش دستور داده که از او پشتیبانی بکنید، انگلیس هم از این پشتیبانی کرده و گفته است که باید از این پشتیبانی بکنید.

یک نفر آدمی که نه ملت قبولش دارد نه هیچ یک از طبقات ملت از هر جا بگوئید قبولش ندارند، بله چند تا از اشرار را دارند که می آورند توی خیابان ها، از خودشان هست این اشرار، فریاد هم می کنند، از این حرف ها هم می زنند لکن ملت این است، این ملت است (اشاره به حضار). می گوید که در یک مملکت که دو تا دولت نمی شود. خوب واضح است این، یک مملکت دو تا دولت ندارد لکن دولت غیرقانونی باید برود، تو غیرقانونی هستی، دولتی که ما می گوئیم، دولتی است که متکی به آرای ملت است، متکی به حکم خداست، تو باید یا خدا را انکار کنی یا ملت را. باید سرجایش بنشیند این آدم و یا اینکه به امر آمریکا و اینها وادار کند یک دسته ای از اشرار را این ملت را قتل عام کند. ما تا هستیم نمی گذاریم اینها سلطه پیدا کنند، ما نمی گذاریم دوباره اعاده بشود آن حیثیت سابق و آن ظلم های سابق، ما نخواهیم گذشت که محمدرضا برگردد، اینها می خواهند او را برگردانند، بیدار باشید. ای مردم! بیدار باشید، نقشه دارند می کشند، ستاد درست کرده مردیکه در آن جائی که هست، روابط دارند درست می کنند، می خواهند دوباره ما را برگردانند به آن عهدی که همه چیزمان اختناق در اختناق باشد و همه هستی ما به کام آمریکا برود. ما نخواهیم گذاشت، تا جان داریم نخواهیم گذاشت و من از خدای تبارک و تعالی سلامت همه شما را خواستار هستم و من عرض می کنم بر همه ما واجب است که این نهضت را ادامه بدهیم تا آنوقتی که اینها ساقط بشوند و ما به واسطه آرای مردم، مجلس سنا درست بکنیم و دولت اول را، دولت دائمی را (مقصود من از مجلس سنا مجلس موسسان بود، نه مجلس سنا. مجلس سنا اصلش یک حرف مزخرفی است، همیشه بوده.) تعیین بکنیم. و من باید یک نصحیت به ارتش بکنم و یک تشکر از یکی از ارکان ارتش، یک قشرهائی از ارتش. اما آن نصحیتی که می کنم این است که ما می خواهیم که شما مستقل باشید، ماها داریم زحمت می کشیم، ماها خون دادیم، ماها جوان دادیم، ماها حیثیت و آبرو دادیم، مشایخ ما حبس رفتند، زجر کشیدند، می خواهیم که ارتش ما مستقل باشد. آقای ارتشبد! شما نمی خواهید شما نمی خواهید مستقل باشید آقای سرلشکر! شما نمی خواهید مستقل باشید، شما می خواهید نوکر باشید من به شما نصحیت می کنم که بیائید در آغوش ملت، همان که ملت می گوید بگوئید، ما باید مستقل باشیم، ملت می گوید ارتش باید مستقل باشد، ارتش نباید زیر فرمان مستشارهای آمریکا و اجنبی باشد، شما هم بیائید، ما برای خاطر شما این حرف را می زنیم، شما هم بیائید برای خاطر خودتان این حرف را بزنید، بگوئید (ما می خواهیم مستقل باشیم، ما نمی خواهیم این مستشارها باشند.) ما که این حرف را می زنیم که ارتش باید مستقل باشد، جزای ما این است که بریزید توی خیابان خون جوان های ما را بریزید که چرا می گوئید من باید مستقل باشم ما می خواهیم تو آقا باشی.

و اما تشکر می کنم از این قشرهائی که متصل شدند به ملت، اینها آبروی خودشان را، آبروی کشورشان را، آبروی ملت شان را اینها حفظ کردند. این درجه دارها، همافرها، افسرهای نیروی هوائی، اینها همه مورد تشکر و تمجید ما هستند و همین طور آنهائی که در اصفهان و در همدان و در سایر جاها، اینها تکلیف شرعی، ملی، کشوری خودشان را دانستند و به ملت ملحق شدند و پشتیبانی از نهضت اسلامی ملت را کردند ما از آنها تشکر می کنیم و به اینهائی که متصل نشدند می گوئیم که متصل بشوید به اینها، اسلام برای شما بهتر از کفر است، ملت برای شما بهتر از اجنبی است. ما برای شما می گوئیم این مطلب را، شما هم برای خودتان این کار را بکنید، رها بکنید این را، خیال نکنید که اگر رها کردید ما می آئیم شما را به دار می زنیم. این چیزهائی است که شماها یا کسان دیگر درست کرده اند والا این همافرها و این درجه دارها و این افسرها که آمدند و متصل شدند، ما با کمال عزت و سعادت آنها را حفظ می کنیم و ما می خواهیم که مملکت، مملکت قوی باشد، ما می خواهیم که مملکت دارای یک نظام قدرتمند باشد، ما نمی خواهیم نظام را به هم بزنیم، ما می خواهیم نظام محفوظ باشد لکن نظام ناشی از ملت در خدمت ملت ، نه نظامی که دیگران سرپرستی اش را بکنند و دیگران فرمان به آن بدهند.

والسلام علیکم ورحمت الله وبرکاته »

منبع : سایت مرکز اسناد انقلاب اسلامی

هیچ میدونستین که ...

 

 

 

جدÙ?Ù? Ù?Û?Ù?ت Ù?Û?Ù?Ù? Ù? سبزÛ?جات

 

   هیچ میدونستین که ... 

 

 

 برای مرجع یا عنوان اصلی به پیوند فوق اشاره کنید 

 

 

 * بامیه بهترین دارو دیابت است.
 * گردو ازلخته شدن خون جلوگیری می کند.
 * هل تقویت کننده قلب بوده وسرماخوردگی رامعالجه می کند.
 * گشنیز تشنگی رابرطرف می کندوبرای دهان ودندان بسیارمفیداست.
* انگور باعث پاکسازی معده و روده میشود
* لوبیاچشم بلبلی کم چرب و بدون کلسترول وحاوی سدیم است.
* کلم بروکلی،به دلیل داشتن کلیسم فراوان باعث تقویت استخوان ها می شه
* گل گاوزبان باعث کاهش تب دربیماری های سرخک،آبله وکهیرمی شود.
* نخودفرنگی منبعی از فولیک اسیدو ویتامینB۶است
*  ویتامینCموجوددرجعفری افزایش جذب آهن می شود.
* پونه اشتهاآور بوده وباعث سهولت هضم وبه درمان معده کمک میکند.
* کنجدبرای رفع ناراحتی کیسه صفرا مفیداست.
* خوردن موزخطرمرگ دراثرسکته مغزی راکاهش می دهد.
* انگورخون سازبوده وبه تصفیه خون نیزکمک میکند.
* شکلات برای سلامت قلب مفیدبوده ومانع لخته شدن خون می شود.
* مصرف زغال اخته باعث کاهش چربی شکمی وکاهش کلسترول می شود.
* گوجه فرنگی بدن را دربرابر امراض وبیماری های عفونی حفظ می کند.
* اسفناج بهترین دارو برای کسانی که مبتلابه کم خونی هستند.
* روغن کنجد برای رفع تنگی نفس،سرفه خشک وزخم ریه مفید ا
* آیا میدانید: نعناع سکسکه و تنگی نفس را شفا میدهد ؟
* آیا میدانید: اثر انگشت خواهر و برادر ۶۰% شبیه به هم است
* آیا میدانید: برای جلوگیری از جوانه زدن سیب زمینی باید درون سبد آن یک عدد سیب قرار دهید؟
* آیا میدانید: قهوه محبوب ترین نوشیدنی در سراسر جهان با بیش از ۴۰۰ میلیارد فنجان مصرف در هر سال است
* آیا میدانید: جعبه سیاه هواپیما ، در حقیقت نارنجی رنگ است .
* آیا میدانید : “آب گرم” سریعتر از “آب سرد” یخ میزند .
* آیا میدانید: پنیر پفک اغلب پنیر تلخ( پنیر فاسد) و گندیده تاریخ مصرف گذشته می باشد.
 
*   آیا میدانید: که از دست دادن تنها ۱٪ از آب بدن موجب تشنگی میشود ؟
*  آیا میدانید: ۸۰% حرف هایی که در طول روز می زنیم با خودمان است ؟
*  آیا میدانید: که آلرژی به غذاهای گوناگون نتیجه مصرف شکر است ؟
* آیا میدانید: خمیازه کشیدن به مغز آرامش می‌دهد ؟
* آیا میدانید: در ساعت ۱۰:۰۴ شب خلاقیت انسان به حداکثر می‌رسد ؟
* آیا میدانید: پاندا هنگام تولد صورتی رنگ است ؟
* آیا میدانید: گردو با چربی ها ناسالم میجنگد ؟
* آیا میدانید: ریحان خاصیت ضد پیری دارد!
* آیا میدانید:
* اگر بعد از ظهر خسته هستی بجای اینکه نوشیدنی های کافئین دار مصرف کنین ، میتونین ۱ عدد خیار میل کنین ؟
خیار حاوی ویتامین های B و سرشار از هیدروکربور است ک شما را میتواند سرحال بیاورد و تا چند ساعت نگه دارد.
* بیماری قند اولین عامل کوری در مردم جهان است.
* گوجه فرنگی حاوی ویتامین های A, B, C, K و مواد معدنی مانند کلسیم ، آهن و فسفر است که در تأمین انرژی و تقویت بدن مؤثر است.
* پرتقال ، از ابتلا به بیماریهای سرطانی مانند سرطان مری ، دهان ، حلق و معده جلوگیری میکند .
* سیب زمینی ، بیشترین خوراکی هست که چاق کننده هست ، مخصوصن در ناحیه باسن.
* نوشیدن آب پرتقال قبل از ورزش و نوشیدن آب هندوانه بعد از ورزش باعث قوی تر شدن عضلات میشود.
* خوردن کاهو ، مانع از ریزش و سفید شدن مو میشود.
* نعناع تنگی نفس و سکسکه را شفا میدهد .

 

  تهیه وُ تدوین : عـبـــد عـا صـی

 

دین را با چماق به کسی تحمیل نکنید



 

دین را با چماق به کسی تحمیل نکنید

 

 

 برای مرجع یا عنوان اصلی به پیوند فوق اشاره کنید 

 

 

بهارنیوز : گروه سیاسی_ رسانه ها: روزنامه ایران نوشته: آیت‌الله محسن غرویان درباره واکنش مدیرمسئول کیهان به اظهارات اخیر رئیس جمهوری گفت: «صحبت‌های روحانی بر اساس آیات ‏قرآن است که فرموده-اند «لا اکراه فی الدین»؛ یعنی در دین اکراه نیست و حقیقت دین به گونه‌ای است که باید با عقل و تعقل و با ‏فطرت سازگار باشد تا خود انسان دین را قبول کند.» این مدرس حوزه علمیه قم پیرامون این موضع حسین شریعتمداری علیه سخنان حسن روحانی که در سرمقاله دیروز کیهان نوشته بود ‏»دیدگاه او از نسخه واتیکانیسم هم خطرناک‌تر است»، با بیان اینکه «من برای حرف‌های آقای شریعتمداری زیاد ارزشی قایل نیستم»، گفت: «دین مثل ریاضیات است؛ با ضرب چماق و فشار نمی‌توان آن را به کسی تحمیل کرد. مطالب دینی باید بر اساس عقل ‏توسط خود شخص پذیرفته شود و لذا مراجع تقلید و علما هم گفته‌اند که اصول عقاید تقلیدی نیست. تقلید برای فروع دین است ‏نه برای اصول دین»
غرویان با تاکید بر اینکه «در هیچ کجای دین نیامده است که ‏ضرب و زدن و تحمیل روش امر به معروف و نهی از منکر باشد»، این واجب دینی را مبتنی بر شناساندن معروف و منکر و ایجاد معرفت در جامعه دانست و افزود: «ما باید در جامعه مردم و جوانان را با معروف و منکر آشنا کنیم و خود افراد با اختیار و اراده خود به ‏سمت معروف تمایل پیدا کنند و از منکر فاصله بگیرند.»او درباره سخنان روز دوشنبه رئیس‌ جمهوری در جمع مدیران وزارت ارتباطات گفت: «این صحبت‌های روحانی کاملاً بر اساس مبانی قرآنی و مبانی فقهی قابل تفسیر است. نکته دیگر این است که قرائت ‏ها و استنباط‌ها از دین مختلف است و هیچ کسی نمی تواند قرائت و استنباط خودش را وحی منزل بداند و همه دیدگاه‌های ‏دیگر را محکوم و ابطال کند.»
 

  

  تهیه وُ تدوین : عـبـــد عـا صـی

 


برچسب ها: دین، اصول دین، فروع الدین،

گویی برخی قوانین ما برای «خـــالی نـبـــودن عـریـضـــه وضـع مـیـشونـد» ...


 

 گویی برخی قوانین ما برای «خـــالی نـبـــودن عـریـضـــه وضـع مـیـشونـد» ... 

 

 برای مرجع یا عنوان اصلی به پیوند فوق اشاره کنید 

 

 ((( مولانا مولوی علیه الرحمه، استاد شعر وُ سخن تاکید دارد که تیغ مُهلک را نباید در اختیار «زنگی مست» قرار داد ؛ باید آنرا از دستش گرفت.

 بدگهر را علم و فن آموختن / دادن تیغی به دست راه‌زن

 تیغ دادن در کف زنگی مست / به که آید علم ناکس را به دست  

 علم وُ مال وُ منصب وُ جاه وُ قران / فتنه آمد در کف بدگوهران

 پس غزا زین فرض شد بر مؤمنان / تا ستانند از کف مجنون سنان

   برخی قوانین داخلی آمریکا پیشرفته وَ کارآمد است ؛ مثل برخورد قاطع وَ مفید با نقض مقررات بهداشت وَ سلامت غذا وَ خوراکیها ، مقابله-ی شدید با تقلب در پرداخت مالیات ، تخلف در رانندگی ، مثلا چهل سال قبل جریمه-ی رَد کردن چراغ قرمز یا حتی تابلوی ایست ، یکصد دلار بود (قیمت یک تلویزیون سیاه وُ سفید 14 اینچ ، الان حتما به 150 دلار رسیده)،   یکسال حبس وَ جریمه سنگین برای رانندگان مست ، وَ امثالهم ...   متأسفانه با برخی تخلفات رانندگی در ایران ، برخورد قاطع وَ پیشگیری-کننده-ای نمیشود ، همچون رانندگی در حال مستی وَ نشئگی ، وَ بعضی تخلفاتی که در سطور فوق ذکر شد. گویی در این مملکت قوانینی صرفا بخاطر «خالی نبودن عریضه » وضع میشوند ؛ نه برای پیشگیری وَ حفظ جان وَ مال مردم ..._ عـبـــد عـا صـی ))).    

 به نقل از آفتاب نیوز : حاجی رضا شاکرمی، دادستان عمومی و انقلاب مرکز استان البرز در خصوص تشدید مقابله با رانندگان مرتکب شرب خمر و استفاده کنندگان از مواد روانگردان اظهار کرد: با توجه به پیشنهاد رئیس پلیس راهنمایی و رانندگی استان البرز و به منظور ایجاد امنیت ترافیکی و مقابله قانونمند با متخلفان در صورت اثبات حالت مستی رانندگان از طریق دستگاه‌ها و تجهیزات آزمایشگاهی فنی در اختیار پلیس، علاوه بر مجازات‌های پیش بینی شده در بند ب. ماده ۱۰ قانون رسیدگی به تخلفات رانندگی، خودروی مرتکبین به مدت دو ماه توقیف خواهد شد.دادستان عمومی و انقلاب مرکز استان البرز ادامه داد: پس از اتمام مدت توقیف و سیر مراحل قانونی نسبت به ترخیص آن بر اساس مقررات اقدام شود.وی در پایان خاطرنشان کرد: دستگاه قضایی در زمینه برخورد با متخلفین و هنجارشکنان، قاطع و بدون چشم پوشی برخورد خواهد کرد.

 

 

  تهیه وُ تدوین : عـبـــد عـا صـی



برچسب ها: زنگی مست، تخلفات رانندگی، عدم اعمال قوانین پیشگیرنده، خالی نبودن عـــریـضــــه،


ســـردار! لطـفـــا به مـــا رَحـــم کـنـیـــد ...


 

 

 

 برای مرجع یا عنوان اصلی به پیوند فوق اشاره کنید 

 

 

  (((  "این عـبـــد عـا صـی هیچگونه تعلق خاطری به خانم آزاده نامداری نداشته وَ ندارم ؛ ولی ادبیات معترضانه وَ ملتمسانه-ی ایشان را به سردار محسن رضایی ، تکان-دهنده وَ مُـــوجـــه یافته-ام. حرفهای این خانم در دو پاراگراف آخر متن، درج شده است ". سردار عزیز آقای محسن رضایی حد اقل در دهه-ی اول انقلاب و جنگهای فرمایشی دشمنان اسلام وَ ایران ، زحمات بسیاری را تحمل کردند ؛ ولی افسوس با برخی موضع-گیریهای غلط وَ آنچنانی ، متأسفانه «کاشته-های خود را بر باد دادند وَ یا حد اقل اجـــر خود را کمرنگ کرده-اند» ، امیدوارم که با الطاف الهی ، هر چه زودتر به خویشتن خویش باز گردند وَ در سایه حضرت حق ، خـــادمـــی بشوند ، لایق وَ عزیز برای اسلام وَ ایران ... _ عـبـــد عـا صـی. )))

 

  سلام. برادر، سردار، هموطن، جناب محسن رضایی! قطعا من به اندازه ی شما از سیاست نمیدانم وقطعا استراتژی جنگ تخصص شماست، وسهم ما دهه ی شصتی ها تنها بمباران‌ خانه هایمان بود وچشمهای نگران وانتظار اینکه شما چه تصمیمی میگیرید...چند روز است به حرف شما فکر میکنم، امروز هم بخشی از گفتگویتان را دیدم فقط میخواهم ازشما خواهشی بکنم.

لطفا دیگر از این جزئیات، از این حقایق وفریب ها،از این استراتژیها بما نگویید، ما این روزها دیگر تنها فقط همین باورهایمان برایمان باقی مانده لطفا به ما رحم کنید. به مادرها وهمسران این عزیزان، این غواصان، این شهیدان رحم کنید، به کشورمان رحم کنید.لطفا.لطفا.لطف

   

    لینک خبر عملیات فریب :

اعتراض گسترده کاربران توییتر به محسن رضایی درباره‌ی "کربلای چهار ...

 

  تهیه وُ تدوین : عـبـــد عـا صـی

 


برچسب ها: آزاده نامداری، محسن رضایی، کربلای چهار،

... به بهانه مقابله با ریزگردها


    عصر ایران : ترکیبات مالچ نفتی در اثر گرمای هوا، خشک و پوسیده می‌شود. این یعنی مسئولان کاری کرده‌اند که این بار با وزش باد، مواد نفتی پراکنده شود؛ بدین ترتیب مسئولان به جای حل مشکل ریزگردها، این بار ریزگرد نفتی درست کرده‌اند!

به گزارش رویداد۲۴ آنچنان که در بودجه سال ۱۳۹۸ پیش‌بینی شده، بخشی از منابع دریافتی خوراک مایع تحویلی به پتروشیمی‌ها و پالایشگاه‌ها به عنوان هزینه مالچ‌پاشی مصرف خواهد شد. بر اساس این لایحه، مبلغ در نظر گرفته شده چیزی در حدود ۱۰۲۰ میلیارد تومان خواهد بود؛ این بدان معناست که دولت همچنان برنامه جدی به جز پاشیدن قیر بر بیابان‌ها ندارد و دیگر آنکه رقمی به میزانی عجیب قرار است برای بیابان‌های کشور قیر پاشیده شود!

مهندسی معکوس برای تولید ریزگرد نفتی به جای ریزگرد شنی/ تصمیم گرفته‌ایم جور دیگر زندگی کنیم!

معمولا در مالچ‌پاشی برای تثبیت شن‌های روان از سنگ ریزه و خاک اره استفاده می‌شود که این روش در برخی از کشورها نیز انجام شده است. در ایران البته همه چیز فرق می‌کند. اینجا تصمیم گرفته شده «جوری دیگر زندگی کنیم!» مسئولان اینجا به سنگ‌ریزه رضایت نمی‌دهند از نفت و قیر استفاده می‌کنند؛ اتفاقی که در سوسنگرد و میشداخ و چذابه پیش آمده است.

عباس مدحجی یکی از فعالان زیست محیطی در خوزستان به رویداد۲۴ خبر داده که از ۳ هفته پیش کار قیرپاشی در منطقه چذابه شروع شده و در همین مدت کوتاه آسیب زیادی به گونه‌های گیاهی و حیوانی وارد شده است.
اسماعیل کهرم فعال محیط زیست درباره آسیب‌های محیط زیستی مالچ‌پاشی نفتی گفته این ترکیبات نفتی خاک را مسموم می‌‎کند و اجازه نمی‌دهد هیچ رستنی در آنجا بروید و در نهایت یک بیابان سیاه از نفت به جا می‌ماند! این در حالی است که حیوانات بومی منطقه مانند آهوی شنی به دلیل از دست دادن منبع غذایی خود به خطر افتاده است.
عباس مدحجی می‌گوید وقتی اولین بار دکتر فواد بعذار با استفاده از نانو فناوری نوینی در جهان اختراع کرد، این موضوع در نظر گرفته شد که هیچ گونه آسیبی به مردم و طبیعت وارد نشود اما معلوم نیست چرا مسئولان برای استفاده از این فناوری که بومی هم هست، تا این اندازه مقاومت می‌کنند!
این اقدام که با انتقاد‌های بسیار زیادی از سوی مردم و کارشناسان مواجه شد، باعث شد اینگونه اعلام شود که مالچ‌پاشی‌ متوقف شده است. رئیس محیط زیست سوسنگرد گفته بود «کمپ‌های مالچ پاشی جمع‌آوری شده و به فعالیتشان ادامه نمی‌دهند» این در حالی است که خبرنگاران با حضور در منطقه متوجه شده بودند که کمپ‌های مالچ پاشی کماکان فعالیت دارند.
اسماعیل کهرم معتقد است ترکیبات مالچ نفتی در اثر گرمای هوا، خشک و پوسیده می‌شود. این یعنی مسئولان کاری کرده‌اند که این بار با وزش باد، مواد نفتی پراکنده شود؛ بدین ترتیب مسئولان این بار ریزگرد نفتی درست کرده‌اند!
پرویز کردوانی کارشناس محیط زیست به رویداد۲۴ می‌گوید: سال ۹۳ اعلام کردم کسانی که مالچ نفتی بپاشند به کشور، مردم و محیط زیست خیانت کرده است، زیرا مالچ نفتی مضرات بسیار زیادی دارد که بسیاری از آن‌ها غیر قابل جبران است.
او می‌گوید: بار‌ها اعلام کردم برای تثبیت شن‌های روان سنگ ریزه یا ریگ بریزید. تا زمانی که در کشور سنگ ریزه داریم چرا باید نفت در منطقه بریزیم؟ مالچ نفتی بدبو است و در هوا را نیز آلوده می‌کند. اگر به مناطقی که مالچ نفتی پاشیده‌اند بروید، می‌بینید تمام منطقه مانند شهر سوخته است و همه جا سیاه است.

کردوانی می‌گوید بوی مالچ نفتی مانند بوی روغن سوخته است و به هر طرف که برود، کشنده است زیرا ضریب حرارتی را بالا می‌برد و باد گرم ایجاد می‌کند و با توجه به گرم بودن و بالا بودن ضریب حرارتی، تمامی موجودات مانند سوسک، مار، خرخاکی و ... از بین می‌روند و حتی برخی از گیاهان خشک می‌شوند.
او گفته زمانی که مالچ نفتی پاشیده می‌شود، دیگر بارندگی تاثیری ندارد و هر میزان که باران ببارد نمی‌تواند به داخل خاک نفوذ کند.

کردوانی می‌گوید: پایین سد‌ها و در معادن مقادیر بسیار زیادی ریگ طبیعی وجود دارد که می‌توان به راحتی آن را انتقال داد و به راحتی هم می‌توان در منطقه رفت و آمد کرد و باران نیز به راحتی به داخل خاک نفوذ می‌کند و برای مردم ایجاد آلودگی نمی‌کند و البته بسیار هم ارزان و به صرفه است.

برچسب ها: ریزگردها، مالچ پاشی، تخریب محیط زیست،

از دزدی عواطف تا آفتابه دزدی ...

 

 

 

   از دزدی عواطف تا آفتابه دزدی ... 

 

 

     با اشاره به پیوند فوق، مرجع مطلب وَ تغییر احتمالی عنوان مشخص میشود 

 

 

   تامل در آمار‌های دوره‌ای پلیس در ماه‌های اخیر حکایت از کاهش نرخ آمار جرائم خشن دارد. جرم‌هایی مانند سرقت‌های مسلحانه که گاه انتشار اخبار و روایات آن‌ها لرزه بر اندام بسیاری مان می‌افکند و هراس و دلهره ناشی از آن، سبب ساز انتقادات بسیاری به مسئولان می‌شد.وضعیتی که قطعا دورشدن از آن، ولو به میزان اندک، خبر بسیار خرسند کننده‌ای به شمار می‌آید که جا دارد پیرو آن از مسئولان و متولیان امر تقدیر و تشکر به عمل آوریم و امیدوار باشیم در سایه تلاش ایشان، این روند کاهشی تا ریشه کنی این دست جرایم ادامه پیدا کند.اما این پایان کار نیست چراکه تقریبا همه آمار‌های منتشر شده توسط نیروی انتظامی کشورمان، در کنار تاکید بر کاهش نرخ این دست جرائم، بر یک افزایش نیز تاکید دارد؛ افزایش نرخ جرائم خرد. جرائمی مانند سرقت تلفن همراه، کف زنی، جیب زنی و سرقت لوازم خودرو. جرائمی که برخی شان حتی به پیگیری خاصی نیز منجر نمی‌شوند.این در حالی است که در نتیجه بحران‌های اقتصادی و افزایش شدید نرخ ارز و طلا، جبران هزینه بسیاری از جرائم خرد دشوارتر از همیشه شده و گاه اوضاع آنقدر وخیم است که ممکن است جبران یک سرقت خرد برای برخی تا مدت‌ها غیرممکن باشد. برای آن‌هایی که حقوق بگیر هستند و خرید یک گوشی تلفن همراه هوشمند جدید برایشان به غایت دشوار است.

افرادی که در تنگنای مالی شدید، برای تامین مایحتاج روزمره خود نیز با مشکلات فراوانی مواجه هستند و در نتیجه اگر تلفن همراه شان سرقت شود، بعید است چند میلیون تومان برای خرید گوشی دیگری داشته باشند. مثالی که می‌شود به دیگر کالا‌های مورد علاقه سارقان هم بسطش داد؛ مثل ضبط و باند یا چرخ خودرو‌ها و امثال آن.درباره مال باختگانی سخن می‌گوییم که روز به روز بر شمارشان افزوده می‌شود؛ این را آمار‌های ارائه شده توسط پلیس نشان می‌دهد که حکایت از افزایش نرخ جرائم خرد دارد. جرایمی که بعید است در اطرافیانمان کسی از زمره آسیب دیدگانش نباشد و درباره آثار سوء ناشی از وقوع آن‌ها نشنیده باشیم و چیزی ندانیم. اما آیا آسیب‌های وارد آمده به این افراد، محدود به ضرر و زیان مالی‌ست؟ این پرسشی است که در گفت‌وگویی کوتاه با مال باختگان، به پاسخ‌های تلخی می‌رسد. پاسخ‌هایی که اگر افراد مال باخته، تلفن همراه شان را از دست داده باشند، گاه به طرح مسائلی مانند سو استفاده از انسان دوستی ایشان منجر می‌شود. نوع دوستی‌ای که ایشان نشان داده‌اند تا سارقی که خود را رهگذر نشان داده و از ایشان آدرس می‌پرسد را راهنمایی کنند غافل از اینکه در حال قدم گذاشتن به دام وی هستند. دام‌هایی که در بسیاری از جرائم خشن نیز برای مردم پهن می‌شوند و در نهایت به زورگیری یا سرقت خودرو یا حتی جرائم سیاه گره می‌خورد. بلایی که نه فقط مال و آبروی این افراد بی خبر از همه جا را، که انسان دوستی شان را نیز هدف قرار می‌دهد و گاه به ربودن آن منجر می‌شود. ربودن خاموش عواطف و احساسات انسانی افراد جامعه!

بلایی که می‌شود حدس زد فرجام آن برای آینده جامعه چیست. جامعه‌ای که در آن شهروندان به افراد مجزا از هم تبدیل می‌شوند که می‌ترسند به هم اعتماد کنند و حتی سوالات یکدیگر را پاسخ دهند. افرادی که باید خیلی ساده انگار باشیم تا تصور کنیم در کنار هم قرارگرفتن شان، جامعه تشکیل می‌دهد، بلکه باید انتظار داشته باشیم که تکیه شان بر فردیت، موجب بروز مشکلاتی بزرگ‌تر در آینده شود. درباره آسیب‌هایی سخن می‌گوییم که از جمله آثار آن، ندید گرفتن زشتی‌ها و کاستی‌های جامعه است که در دراز مدت، مسبب شکل گیری بزه کاران و گرایش آن‌ها به ارتکاب جرایم مختلف و خشن خواهد شد و نتایج آن به عموم القا خواهد کرد که بیش از پیش احتیاط کنند و مراقب خود باشند چراکه خطر در کمین ایشان است.چرخه‌ای از ناخوشی و ناملایمتی که روز به روز وسیع‌تر می‌شود و ارزش‌های انسانی بیشتری را در خود فرومی‌کشد و از بین می‌برد. وضعیتی که برای مقابله با آن، باید از همین امروز دست به کار شد و سلسله اقداماتی را در دستور کار قرار داد. اما چه کسی یا کدام نهاد مسئول این کار هستند و اصلا در رسیدن به وضع فعلی چه کسی را باید مورد سرزنش قرار داد؟

شاید ساده‌ترین کار این باشد که مسولان را شماتت کنیم و چه بسا برخی از مسئولان در این خصوص شایسته شماتت هم باشند، اما آیا خودمان در این زمینه بی تقصیریم؟ اگر این گونه فکر می‌کنید بد نیست کمی با خود خلوت کرده و خاطرات تان را مرور کنید تا دریابید چند بار حین رانندگی به خودروی دیگر زده‌اید و قصور خود را گردن نگرفته‌اید یا چند بار آینه خودرویی پارک شده را شکسته‌ای و به روی خود نیاورده‌اید.مروری که می‌شود جامع ترش کرد تا به عبور از خط ویژه یا معکوس راندن در خیابان یک طرفه یا پارک کردن‌های منجر به راه بندان یا پیچیدن بدون راهنما زدن یا رعایت نکردن نوبت در صف بانک یا مزاحمت برای همسایگان یا انبوه مسائل ریز و درشت دیگری برسد که اگرچه جرم نیستند و حداکثر تخلف نام دارند، اما همان بلایی را بر سر انسان دوستی و گوهر‌های ارزشمند وجود آدمی می‌اورند که سرقت‌های خرد می‌آورد؛ سرقت عواطفی ذی قیمت و گرانبها که نه در آمار پلیس می‌آید و در نه در هیچ آمار دیگری و وقتی در آمار‌ها هم جایی ندارد، لاجرم نباید توقع دیده شدن اش را داشت!...     

 

 

 تهیه وَ تدوین : عبد عاصی  

کـــار خُــــدا ...

 

 

 

 کـــار خُــــدا ... 

 

 

    پادشاهی بود که حساب وُ کتاب سرش میشد وُ برخلاف خیلیها اهل «حـــرف حـسـاب» بود. یکروز که تو فکر رفتار وُ گفتار وزرای خودش بود، به فکرش رسید که اول از وزیر اعظم شروع کنه، بعد بقیه وُزرا ؛ آخه انتخاب اونا به عهده-ی نخست وزیر یا بقول قدیمیآ ، وزیر اعظم بود ، پس لازم بود که اونو درست وُ حسابی مَحَک بزنه وُ ببینه که «چند مَرد حلاجه» ... به اون گفت : سه تا سؤال ازت دارم وَ تا فردا وقت داری جواب بدی. سؤالها اینه :

 1_خداوند متعال چی میخوره؟

2_ چی می-پوشه؟

3_ کارش چیه؟

    وزیر اعظم هر چی فکر کرد ، نتونست جوابی پیدا کنه ؛ بالاخره تصمیم گرفت از نوکر پیرش بپرسه ، آدم سَرد وُ گرم چشیده-ای که اهل چند وُ چون بود وُ وقتهای بیکاریش ، خصوصا شبها رو با عبادت وُ تفکر میگذروند. سالهای سال هم بود که تو اون خونواده خدمت کرده وَ به همه ثابت شده بود که آدم دانا وُ فهمیده-ایه ، اسمش هم «سلیم» بود.

    وزیر اعظم ، در خلوت ، راجع به سؤالهای پادشاه با سلیم صحبت کرد وُ ازش کمک خواست. اون هم طولی نکشید که جواب سؤالهای پادشاه رو به وزیر اعظم گفت.

    فردای اونروز ، وزیر بخدمت پادشاه رفت ، سلیم رو هم با خودش برده بود که اگه لازم شد به شاه نشون بده که بعله ، نوکر خونه-زاد ما سَرش به تنش می-ارزه ، بلکه از این «مُفت-خورهای درباری» هم یک سَر وُ کله بالاتره! ...

    شاه وقتی جواب سؤالها رو شنید ، سری تکون داد وُ گفت :

_ وزیر اعظم ، این جوابها رو تو پیدا نکردی. اگه راستش رو بگی «در امانی» ، و گر نه ...

_ فدای خاک پای قبله-ی عالم! کی جرئت داره خلاف به عرض مبارک همایونی برسونه! اونم با این هوش وُ ذکاوت مقام عظمای سلطنت ... حقیقت قضیه اینه که تمام جوابها رو همین آقا «سلیم» دادن.

_ خَب ، سلیم ، خودت یکبار جواب سؤالها رو به ترتیب بگو ببینیم چی در چَنته داری.

_ جواب اول: خداوند رحیم ، غم بنده-هاشو میخوره. جواب دوم : خداوند غفار الذُنوب، گناهان بندگانش را می-پوشاند. جواب سوم : کار خدا عمل به «حکمت»-ست ...

   _ یعنی حکمت او این بوده که تو به داد وزیر اعظم برسی وُ او را از معزول شدن نجات دهی ؛ از این به بعد تو در خفا ، برای حفظ آبروی وزیر اعظم ، مشاور وُ راهنمای او باش ، هر چند اگر آبروی سلطنت در میان نبود ، باید او را کنار میزدم وَ ترا جاشین-ش میکردیم!!! ... 

 

 

 نـــوشـتـــه : عـبـــد عـــا صـی  

 

از خبرهای بودار تا بوهای خبرساز



از خبرهای بودار تا بوهای خبرساز

 

از خبرهای بودار تا بوهای خبرساز
  خبرآنلاین ، فرزین پورمحبی: «مصیبت» در کشور ما حل یا فصل نمی‌شود بلکه از شکلی به شکل دیگری درآورده می‌شود!

 یعنی در ابتدا مصیبتی سوژه شده و سر همه گرم آن می‌شود اما در ادامه؛ سوژه بعدی،دست گرفته می‌شود و سوژه قبلی-بدون رفع و رجوع- دست به سر می‌شود و همینطور تا آخر؛ به‌ترتیب آخرین خبر،خبر روز می‌شود! ضرب‌المثلش هم با اندکی دخل و تصرف این می‌شود: «نو که شود دل‌آزار، کهنه شود بی آزار»
  البته اگر بخواهیم نیمه پر لیوان را ببینم اینهم یک نوع روش درمان برای مداوای دردهای جامعه است. بعنوان مثال؛ وقتی انگشت یکی درد کرد و جعبه کمک‌های اولیه نبود؛ فقط کافیست با حفظ آرامش، به چشمان شخص مصدوم نمک پاشیده شود تا درد انگشت، فراموشش شود! برای مداوای سوزش چشمانش هم؛ سوزنی به نقاط حساس بیمار زده شود! طبعا برای درمان درد سوزن هم؛ باید به کیس مورد نظر شئی تیزتری فرو کرد و همینطور تا آخر... فقط باید توجه داشت در کلیه این مراحل حفظ خونسردی و زدن لبخندی از نوع ریاست جمهوری برای همراه بیمار ضروری است. 

این روش مزایای دیگری هم دارد، یکیش اینکه سالیانه به میزان  ۱۲۳۴۵۶۷۸۹ دلار از خروج ارز جلوگیری می‌کند. فرض بفرمایید زبان مان لال اگر سالیانه ۵۰ اتوبوس در اثر استهلاک ترمز سقوط کنند و یا ۱۰ مدرسه در اثر عدم سیستم گرمایشی مناسب آتش بگیرند، کدام یک از دو روش زیر مقرون به صرفه‌تر است؟

۱-وارد کردن سیستم ترمز و گرمایشی از کشورهای بیگانه و در نتیجه وابستگی به آنان؟

۲- پخش یک فیلم صحنه‌دار و یا دعوای نماینده‌ای مسئله‌دار و منحرف کردن داستان‌های بودار؟! 

مزیت دوم روش فوق هم این است که: تمام سوژه‌های تولید شده در سال حمایت از تولید ملی به دست متخصصان داخلی و مسئولین دلسوزمان تولید می‌شوند. قبول بفرمایید تولید و بعبارتی درآوردن سوژه‌هایی مانند: «خودت بمال»؛ «داستان‌کربلای ۴» ؛ «لنگ بپوشید» ؛ «تحریم تاثیری ندارد» ؛«آوار شدن پلاسکو» «ریزش معدن و مترو» ؛ «مفقود شدن دکل نفت و مخابرات»؛ «اختلاس»؛ «سلطان بازی» و... کار هر کس و ناکسی نیست و نیاز به چندین نفر ساعت فکر و خیال دارد؛ البته بیشتر: خیال! بی‌خیال... حتی اگر مسئول محترمی و یا تئوربسین‌هایی از قبیل استاد ازغدی ؛ عباسی و ... از تولید سوژه عقب بمانند آنگاه ماه و ابر و خورشید دست به کار می‌شوند تا کشورمان بی‌سوژه نماند. یعنی همان حادثه‌های طبیعی و غیرمترقبه‌ای که خبر نمی‌کنند ناگهان خبرساز می‌شوند و یکی یکی چترشان بر سرمان باز می‌شوند! ازسیل و زلزله بگیرید تا وارونگی هوا و آتشفشان و خشکسالی و مگس‌های سفید! جتی اگر هواپیمای خودی سقوط نکند هواپیمای کشورهای دیگر -مثل ترکیه- یک راست می‌آیند و در ایران عزیزمان سقوط می‌کند! 

اخیرا هم در حال تجربه شکل جدیدی از سوژه‌ها هستیم. چون تا به حال فقط با خبرهای بودار درگیر بودیم اما هم اکنون خود بو هم خبرساز شده است! بگذریم از اینکه چه کسی بو داده است نکته جالب ماجرا اینجاست که همه آنرا به گردن دیگری می‌اندازند و هیج‌کس مسئولیت آن را بعهده نمی‌گیرد حتی داعش! درست مانند «صدای مشکوک» در سریال دایی جان ناپلئون! خب؛ فداکاری را برای چنین مواقعی ساخته‌اند؛ –گلاب به روی مسئولین- بر همین اساس بنده بدین‌وسیله مسئولیت این بو را بعهده می‌گیرم و از همگان بایت این کار بی‌تربیتی عذرخواهی می‌نمایم!     


 

  تهیه وَ تدوین : عبد عاصی  

مرگ تدریجی با این خوراکی ها!

تمام غذاهایی که در روغن زیاد سرخ می شوند حاوی ماده خطرناکی به نام «آکریلامید» هستند. چیپس سیب زمینی نیز این شرایط مستثنی نیست.

آیا می دانستید که برخی غذاهایی که روزانه مصرف می کنید به آرامی در حال کشتن شما هستند؟ بیشتر ما تعدادی از این غذاها را در برنامه غذایی خود داریم، اما ترکیب آنها با یکدیگر به شکل گیری ترکیبی مرگبار منجر می شود، از این رو، باید تغییراتی را در رژیم غذایی خود ایجاد کنید.

به گزارش گروه سلامت عصر ایران به نقل از "هلثی وایب"، آنچه مصرف می کنید را تجزیه و تحلیل کرده و انتخاب گزینه های سالم و درست را مد نظر قرار دهید. مصرف مواد غذایی که در ادامه به آنها اشاره شده است می توانند به فشار خون بالا، کلسترول بالا، بیماری قلبی، بیماری آلزایمر، و حتی سرطان منجر شود. البته افزایش وزن، چاقی، اضطراب و افسردگی را نیز فراموش نکنید.

رب گوجه فرنگی کنسروی

غذاهایی که به آرامی شما را می‌کشند!

رب گوجه فرنگی کنسروی همانند قاتلی در لباس مبدل است. رب گوجه فرنگی کنسروی منبعی پنهان برای قند است و احتمالا هرگز فکر نکرده اید که این محصول می تواند موجب افزایش خطر چاقی، دیابت، بیماری قلبی، و حتی پوسیدگی دندان شود. برای پرهیز از این شرایط، از گوجه فرنگی تازه برای تهیه رب استفاده کنید یا پوره گوجه فرنگی بدون شکر یا نمک اضافه را انتخاب کرده و ادویه های دلخواه خود را به آن اضافه کنید. اگر هم مجبور به استفاده از رب های کنسروی هستید، حداقل برندهایی با محتوای قند و سدیم کمتر را انتخاب کنید.

نوشابه

غذاهایی که به آرامی شما را می‌کشند!

نوشیدنی های گازدار یا نوشابه ها یکی از بدترین دشمنان سلامت شما هستند. آنها می توانند در هر چیزی از پوست تا سطوح قند خون، هورمون ها و خلق و خو اختلال ایجاد کنند. نوشیدنی های گازدار سرشار از قند، رنگ های غذایی و مواد نگهدارنده هستند. نمونه های بدون قند نیز انتخاب هایی سالم‌تر محسوب نمی شوند زیرا حاوی شیرین کننده های مصنوعی مضر هستند. آبمیوه ها و اسموتی هایی که تازه در خانه درست می شوند بهترین گزینه برای جایگزینی با نوشابه ها هستند.

شکر

غذاهایی که به آرامی شما را می‌کشند!

اگر به خوراکی های شیرین علاقه دارید، روش های سالم‌تری برای فرو نشاندن هوس های شیرین شما وجود دارند. شکر اعتیادآور است و جدا از افزایش قند خون و ایجاد چربی، می تواند به بیماری قلبی نیز منجر شود. تا حد امکان از شکر پرهیز کنید تا خطر دیابت، سرطان، چاقی، بیماری قلبی، و بسیاری موارد دیگر کاهش یابد. به جای شکر از شیرین کننده های طبیعی، مانند عسل و استویا استفاده کنید و مصرف میوه ها را مد نظر قرار دهید.

کالباس

غذاهایی که به آرامی شما را می‌کشند!

کالباس یک ماده غذایی سرشار از نیترات، سدیم، مواد نگهدارنده و مواد افزودنی است. تمام این مواد می توانند خطر سرطان، بیماری قلبی، دیابت، مشکلات رفتاری و دشواری در یادگیری در کودکان را افزایش دهند. بهترین گزینه پرهیز از مصرف کالباس است، اما اگر نمی توانید این کار را انجام دهید، حداقل نمونه های با کیفیت بالا را انتخاب کرده و میزان مصرف را محدود کنید.

روغن نباتی

غذاهایی که به آرامی شما را می‌کشند!

برخی انواع روغن نباتی از محصولات تراریخته تهیه می شوند که هیچ ایده ای درباره آثار بلند مدت آنها نداریم. افزون بر این، روغن های گیاهی حاوی چربی های ترانس خطرناک و مضر هستند که می توانند محرک بیماری قلبی عروقی، چاقی، سرطان، و بیماری آلزایمر باشند. روغن های نباتی تصفیه شده حاوی رادیکال های آزاد هستند که می توانند موجب سرطان، تسریع پیری، و انواع مختلف مشکلات دیگر شوند. روغن زیتون، روغن نارگیل و روغن آووکادو جایگزین هایی سالم برای روغن نباتی هستند.

مارگارین

غذاهایی که به آرامی شما را می‌کشند!

مارگارین محصولی سالم محسوب نمی شود. مارگارین از روغن های نباتی هیدروژنه تهیه می شود و غیر طبیعی‌تر از آن چیزی است که تصور می کنید. چربی های ترانس موجود در مارگارین می توانند به قلب و رگ های خونی آسیب رسانده و سطوح کلسترول را بر هم بزنند. کره جایگزین سالم‌تری نسبت به مارگارین محسوب می شود. از جایگزین های سالم‌تر نیز می توان به روغن زیتون و روغن آووکادو اشاره کرد.

هات داگ

غذاهایی که به آرامی شما را می‌کشند!

هات داگ سرشار از مواد نگهدارنده است که می توانند به سلامت انسان آسیب وارد کنند. حتی برخی کارشناسان آثار مصرف هات داگ را با آثار سیگار کشیدن مقایسه کرده اند. همچنین، هات داگ سرشار از سدیم و سمومی است که خطر سرطان را افزایش می دهند. اگر همچنان نمی توانید از مصرف هات داگ پرهیز کنید، حداقل نمونه های فاقد مواد شیمیایی را از فروشگاه های ارگانیک خریداری کرده و میزان مصرف را محدود کنید.

چیپس سیب زمینی

غذاهایی که به آرامی شما را می‌کشند!

تمام غذاهایی که در روغن زیاد سرخ می شوند حاوی ماده خطرناکی به نام «آکریلامید» هستند. چیپس سیب زمینی نیز این شرایط مستثنی نیست. آکریلامید خطر سرطان های روده بزرگ، پستان، پروستات، و رکتوم را افزایش می دهد. از چیپس سیب زمینی پرهیز کنید یا نمونه های سالم‌تر آن را در خانه با افزودن اندکی نمک و روغن زیتون به سیب زمینی و قرار دادن در فر تهیه کنید.

چاشنی های سالاد آماده

غذاهایی که به آرامی شما را می‌کشند!

چاشنی های سالاد سرشار از شکر، رنگ های مصنوعی، و شربت ذرت با فروکتوز بالا هستند. افزودن این چاشنی ها به سالاد می تواند تمام فواید سلامت آن را از بین ببرد. از آبلیموی تازه، سرکه سیب، یا سرکه بالزامیک به همراه روغن زیتون به عنوان چاشنی سالاد سالم استفاده کنید.

شیرین کننده های مصنوعی

غذاهایی که به آرامی شما را می‌کشند!

شیرین کننده های مصنوعی انتخابی بهتر از شکر محسوب نمی شوند و حتی می توانند از آن بدتر نیز باشند. شیرین کننده های مصنوعی مانند آسپارتام، نئوتام، اسسولفام پتاسیم و غیره ممکن است حاوی کالری کمتری باشند، اما همچنان خطر دیابت، پرفشاری خون، بیماری قلبی، و سندرم متابولیک را افزایش می دهند. استویا، عسل، و شربت افرا جایگزین های سالم‌تری برای شکر هستند.

الکل

غذاهایی که به آرامی شما را می‌کشند!

الکل سرشار از کالری است و موجب کم آبی بدن، آسیب کبد، افزایش وزن، افسردگی و مشکلات پوستی می شود. ناتوانی در تصمیم گیری یکی دیگر از آثار منفی نوشیدنی های الکلی است. اگر دوست ندارید به بدن خود، از مغز تا کبد و پوست، آسیب وارد کنید، مصرف الکل را کنار بگذارید.

نان سفید، آرد تصفیه شده

غذاهایی که به آرامی شما را می‌کشند!

نان های سفید از آرد تصفیه شده تهیه می شوند. آرد سفید فاقد مواد مغذی مانند فیبر، مواد معدنی و ویتامین هاست و در حقیقت، رنگ سفید زیبای نان به بهایی سنگین حاصل شده است. مصرف نان های سفید خطر افزایش وزن، آسیب غده تیروئید، و آسیب اندامی را افزایش می دهد. محصولاتی که از غلات کامل (سبوس‌دار) تهیه شده اند، انتخاب سالم‌تری محسوب می شوند.

لبنیات

غذاهایی که به آرامی شما را می‌کشند!

شیر نخستین غذایی است که پس از تولد مصرف می کنیم، اما شیر مادر با شیر گاو بسیار متفاوت است. همچنین، با افزایش سن، انسان با عدم تحمل لاکتوز، قند موجود در شیر، مواجه می شود. مصرف محصولات لبنی با جذب پایین مواد مغذی، سرطان، آرتریت، میگرن، آلرژی ها و آسم پیوند خورده است. شیر بادام یا شیر نارگیل گزینه هایی سالم‌تر محسوب می شوند.

گوشت های باربیکیو شده

غذاهایی که به آرامی شما را می‌کشند!

بوی گوشت های باربیکیو شده فوق العاده است و پرهیز از مصرف آنها دشوار، اما بهتر است تا حد امکان از این خوراکی های لذیذ پرهیز کنید. مواد شیمیایی که طی این روند وارد گوشت می شوند با افزایش خطر سرطان های پانکراس و پستان پیوند خورده اند. اگر نمی توانید به طور کامل از گوشت های باربیکیو شده پرهیز کنید، حداقل مصرف آنها را محدود کرده و افزودن گیاهان دارویی، مانند رزماری، به غذای خود برای کاهش مواد سرطان‌زا را مد نظر قرار دهید.

انرژی بار

غذاهایی که به آرامی شما را می‌کشند!

انرژی بارها ممکن است برای ورزشکاران که به افزایش سریع انرژی بدن خود نیاز دارند، ضروری به نظر برسند، اما این برای همه صادق نیست. انرژی بارها حاوی قند فراوان، شربت ذرت با فروکتوز بالا، مواد نگهدارنده و چربی های ترانس هستند. پس اساسا آنها محصولاتی سرشار از کالری، قند و مواد تشکیل دهنده مصنوعی هستند که همانند یک بمب ساعتی عمل می کنند.

فست فود

غذاهایی که به آرامی شما را می‌کشند!

فست فودها خوشمزه هستند و به راحتی آماده می شوند. اما آنها سرشار از چربی های ترانس، قند، نمک، مواد نگهدارنده، مواد افزودنی، رنگ های غذایی و دیگر مواد شیمیایی هستند که عطر و طعم این غذاها را بهبود می بخشند. فست فودها می توانند خطر دیابت، بیماری قلبی عروقی، سرطان، اختلالات خلقی، افزایش وزن، اختلالات متابولیک و غیره را افزایش دهند. اگر نمی توانید از آنها پرهیز کنید، حداقل میزان مصرف را محدود کنید.

گندم

غذاهایی که به آرامی شما را می‌کشند!

گندم حاوی کربوهیدارتی است که سطوح قند خون را به طور ناگهانی و سریع افزایش می دهد. این شرایط می تواند تولید انسولین زیاد و افزایش وزن را به همراه داشته باشد. با گذشت زمان، پانکراس با بار کاری بیش از حد مواجه شده و بدن در برابر انسولین مقاوم خواهد شد و در نهایت ابتلا به بیماری دیابت در انتظارتان خواهد بود. سطوح بالای قند خون تولید ترکیباتی که روند پیری را تسریع می کنند را موجب شده، از این رو، با بروز چین و چروک زودرس در پوست خود مواجه خواهید شد. بدون تردید، تسریع پیری و افزایش احتمال ابتلا به دیابت مسائل کوچکی نیستند.

غلات صبحانه

غذاهایی که به آرامی شما را می‌کشند!

غلات صبحانه به رغم ظاهر جذاب و رنگارنگ خود محصولاتی بی خطر نیستند. آنها سرشار از قند، رنگ های مصنوعی، مواد نگهدارنده، محصولات تراریخته و اغلب فاقد مواد مغذی هستند. جو دوسر به همراه مقداری میوه تازه یا خشک انتخاب سالم‌تری محسوب می شود.

آبمیوه های تجاری

غذاهایی که به آرامی شما را می‌کشند!

آبمیوه های تجاری اغلب حاوی شکر افزوده، رنگ های غذایی، و مواد نگهدارنده هستند و روند پاستوریزه کردن نیز می تواند بسیاری از مواد مغذی آنها را از بین ببرد. تهیه آبمیوه از میوه های تازه در خانه انتخابی سالم‌تر است.

نمک

غذاهایی که به آرامی شما را می‌کشند!

نمک نقش مهمی در تنظیم فشار خون دارد. اگر بیش از حد نمک مصرف کنید، با پرفشاری خون و افزایش خطر بیماری قلبی عروقی مواجه می شوید، که از دلایل اصلی مرگ و میر انسان ها در جهان است. نیازی نیست نمک را به طور کامل از ژیم غذایی خود حذف کنید، اما باید مقدار مصرف آن محدود باشد. غذاهای فرآوری شده حاوی سدیم فراوان هستند و باید به مصرف آنها نیز توجه داشته باشید.

برچسب ها: مرگ تدریجی، خوراکیهای مهلک، افزودنیهای مهلک،


با ترفند زیرآبی رفتن، نهایتا به کجا میروید؟


 با ترفند زیرآبی رفتن، نهایتا به کجا میروید؟      

 

  هیچکس نیست که تو این دنیا مشکلاتی نداشته باشه، یکی کمتر، یکی بیشتر ... شاید بعضی از شما به این نتیجه رسیده باشد که چه در بهترین وضعیت، وَ چه در بدترین آن ، گریزی از این سختیها وَ چالشها وجود ندارد، در واقع هر کسی نسبت به اوضاع خودش محکوم به تلاش یا رها کردن آنهاست، مثل زندانی-ای که محکوم به تحمل حُکم صادره-ست ... در حقیقت ما همه در این دنیا مسافر زندانی-ای هستیم، وَ روزی آزاد میشویم تا به دیار باقی برویم. کسیکه این باور را دارد ، قاعدتا به کرامت، رحمت، وَ توبه-پذیری خداوند معتقد-ست وَ میداند که او هر کسی را نسبت به توان وُ استطاعتش وَ تلاشهای مثبت وُ منفی-اش در دنیای فانی، مورد قضاوت وَ سنجش قرار میدهد.

 بقول کسیکه یک جُو معرفت وُ صداقت دارد : «شاید درهای زندان به روی شما بسته باشد، ولی درهای رحمت خدا برای کسیکه بخواهد، همیشه باز-ست ؛ چرا انقدر به فکر فرار وُ "زیرآبی" رفتنید»؟! ...  او میگوید: «خدا که فقط خدای آدمهای خوب نیست، خدای گناهکاران هم هست. همه-ی بندگانش را دوست دارد ؛ آغوش او بروی همه توبه-کاران بازست، اگر نبود نمیگفت "صدبار اگر توبه شکستی بازآ". نمیگفت "بدترین گناه به درگاه من یاس وُ ناامیدی-ست"» ... پس ما مختاریم که راه خود را انتخاب کنیم. یادمان باشد که «هیچوقت برای خدا شمشیر را از رو نبندیم»؛ اگر رگ غیرت وُ غضبش به جوش آید ، فقط کافی-ست که پشه-ی ریزی را به مغز شما مامور کند ... وَ نمرود دیگری را به نمایش گذارد.      

   نوشته : عبد عاصی