پدرت شیرِ جهانگیری بود

  بسم الله الرحمن الرحیم  

   پدرت شیرِ جهانگیری بود   

  جهت مراجعه به مرجع متن، یا عنوان اصلی، به پیوند فوق اشاره کنید

 طنز از «مجید مرسلی»
 پسری گفت چنین با پدرش / پدر مُختلس در به درش:
 که چرا وضع تو ناجور شده؟ / حال و احوال تو قمصور شده؟
 از چه اینگونه پریشان شده ای؟ / این همه بی سر و سامان شده ای؟
 صبح تا شب تو چرا بیکاری؟ / از چه همواره چنین بیعاری؟
 تا که یک جمله بگوییم از پول / تو به یک شکل در آری بامبول
 علتش چیست پدر؟! خسته شدیم / مثل یک کفتر پر بسته شدیم!
 پدر مختلس دربه درش / گفت اینگونه سخن با پسرش:
 که پسر جان تو دگر نیش مزن / هی نمک بر جگر ریش مزن
 روزگاری پدرت شیری بود / پدرت شیرِ جهانگیری بود
 غیب میکرد به یک آن دکلی / با چه ترفند و چه عکس العملی!
 رشوه میداد هزاران میلیارد / مبتکر بود و بسی آوانگارد!
 هر کجایی که زمین خواری بود / کار من نیز یقین یاری بود
 رانت خواران همه با هم بودیم / ای خوش آن روز که بی غم بودیم!
 روزگارِ خوش و رویایی رفت / حیف شد آن همه دارایی رفت
 " احمدی" رفت و ورق وارون شد / حال ما نیز چنین داغون شد!
 اگر او باز بیاید سرِ کار / میشوم بار دگر فرماندار
 آن زمان پول سرازیر شود / پدرت بار دگر شیر شود
 

 تهیه وَ تدوین : عـبـــد عـا صـی