«کسیکه از خدا شرم ندارد، ممکن-ست مرتکب هر جُرمی بشود» (امام حسن مجتبی"ع"). هر قدر کسی به خدا نزدیکتر باشد، بیشتر از خدا شرم کرده وَ آدمیت او از کمال بیشتری برخوردار میشود ...
************
مولانا مولوی :
گر در طلب لقمه نانی،
نانی /
گر در طلب گوهر کانی،
کانی /
این نکته رمز اگر بدانی،
دانی /
هر چیز که اندر پی آنی،
آنی ...
*************************
« امام خمینی» :
همه باید نظر خودشان را بدهند /
و هیچ کدام هم برایشان حتی جایز نیست که یک چیزی را بفهمند و نگویند. /
باید وقتی می فهمند، اظهار کنند. /
این موافق هر که باشد ، باشد ، مخالف هرکه هم باشد ، باشد. /
( صحیفه امام،ج13،ص102)
ادامه...
جهت مراجعه به مرجع
متن،
یا عنوان
اصلی،
به پیوند فوق اشاره کنید
روزنامه جمهوری اسلامی :
نطق برخی نمایندگان در حکم عقدهگشائی، سمپاشی و ناسزاگوئی در مقیاسی بیحد وُ مرز
است که بداخلاقیهای سیاسی یک جناح و گروههای وابسته به آن را در یک تصویر کامل،
بازتاب میدهد. روشن است که برخی از این جماعت، چون از ورود به مجلس دهم بازماندهاند
و نتوانستهاند نظر مردم را جلب کنند اکنون با فحاشی و اهانت به انتقام گرفتن روی
آوردهاند. در این میان کسانی هم هستند که به مجلس آینده راه یافتهاند ولی ماموریت
دارند با سیاهنمائی، فضای آینده را تیره و تار جلوه دهند.
ای کاش این نمایندگان، عصاره فضائل مردم بودند و چهره بهتری از مجلس را تصویر مینمودند.
مجلس جای افراد مومن،
صالح و مبادی آداب است که با کلام فاخر سخن بگویند و زبانشان بر خلاف شان و منزلت
مجلس، جامعه و انقلاب به حرکت در نیاید.
خشم خود را مهار کنند با کلام موهن موجبات
خشنودی دشمنان و دلگیری یاران و یاوران انقلاب نشوند.
اما آیا برخی نمایندگان مجلس نهم اینگونه بودند و اینگونه عمل کردند؟
کسی که خود را
یک تنه، به جای ملت میگذارد و طوری سخن میگوید که انگار همه مردم در او خلاصه میشوند
و به جای ملت همه چیز را به زیر سئوال میبرد، قطعاً دچار عقده خود بزرگ بینی شده و
خودش هم نمیداند که در زمین دشمن بازی میکند.
مردم با آگاهی و صبر و متانت خود، این طرز فکر و اصحاب آن را طرد کرده و به حاشیه
راندهاند. آنها که هنوز هم با علم به خرابکاریها و فضاحتهای آشکار و نهان دولتهای
گذشته در آن دوره تاسفبار 8 ساله هنوز هم با پردهپوشی و فریبکاری و سیاهنمائی
سعی دارند بر آنهمه زشتی، پلشتی، ندانمکاری، بیبرنامگی و سوء مدیریت آشکار سرپوش
بگذارند،
...
اگر ذرهای وجدان و صداقت داشتند، بیش از این ادامه نمیدادند و اعتراف میکردند که
برخلاف منافع موکلان و به زیان مصالح کشور عمل کردهاند.
مسائل و مصادیق، فراوانند ولی این جماعت اگر بتوانند پاسخ مناسبی فقط برای یک
سؤال
جامعه ارائه کنند
که در اوج درآمدهای کلان نفتی و غیرنفتی کشور در طول آن دوران که
کشور شاهد درآمدی بیش از کل تاریخ صادرات نفت ایران بوده، چرا باید آنهمه بیکار
باشند؟ نرخ تورم به 48درصد برسد؟ ارزش پول ملی کشور، به یک چهارم برسد؟ نرخ رشد
اقتصادی منفی شود؟ آنهمه ثروت ملی غارت شود؟ انضباط اقتصادی دولت و نظام پولی کشور
از میان برود که امثال بابک زنجانیها از رمق اقتصاد ملی فربه شوند؟ صندوق ذخیره
ارزی یا صندوق توسعه ملی تهی شود؟
اما
دولت آن دوران همچنان پاکدستترین دولت تاریخ ایران از زمان مادها معرفی گردد؟
به راستی آنهمه ثروت کجا رفت؟ آنهمه فرصت طلائی چگونه به هدر رفت؟ و چرا هیچکس
جوابگو نیست؟ چرا همان نمایندگانی که رای و نظرشان را به 5 میلیون تومان میفروختند
و برای دستبوس آن کسی که برای مجلس حتی در ذیل امور هم شانی قائل نبود، به صف میایستادند،
امروز مدعی شدهاند؟
همین بیوزنی و بیاعتباری بعضی از همین آقایان پرادعای امروز مجلس بود که دیروز
باعث وهن مجلس و بیاعتباری نظام تقنینی در چشم دولتهای نهم و دهم شد که حتی کلام
نافذ امام(ره) را زیر پا گذاشتند که میفرمود مجلس در راس امور است. اگر اندکی برای مردم ارزش و اعتبار و شعور سیاسی قائل میبودند، امروز
نبایستی جرئت سر بلند کردن داشته باشند تا چه رسد به اینکه گستاخانه سعی کنند همه
چیز به غیر از عملکرد سیاه خود و همفکرانشان در گذشته را به زیر سئوال ببرند.
اگر این جماعت زورشان نرسید و شکست خوردند، نباید عقدههای ناشی از ناکامی و شکست
را در جائی دیگر تلافی کنند و بخواهند چهره نامآوران و پیشکسوتان انقلاب را خدشهدار
سازند.
خوشبختانه مردم نشان دادهاند که سرمایههای انقلاب و نظام و کشور را به
درستی میشناسند و ...
عمر این مجلس همین روزها به پایان میرسد اما ایکاش مردم از انتخاب دیروز خود در
باب مجلس نهم تا این اندازه متاسف نمیبودند که ناچار به تجدیدنظر در ساختار آن
باشند و سه چهارم بافت مجلس نهم را کنار بگذارند. این وضعیت موجب میشود که همگان
بگویند ایکاش مجلس نهم پایان بهتری داشت.