بسم الله الرحمن الرحیم  

   چه خوشمان بیاید چه نیاید ... 

  جهت مراجعه به مرجع متن، یا عنوان اصلی، به پیوند فوق اشاره کنید

 روایت دکتر رسول بابایی _ نقل از روزنامه هفت صبح بدین شرح است : این شگفت انگیز است!. این همنوایی و همزبانی با زبان نسل جدید عجیب است. بارها گفته ایم و ابایی هم از تکرارش نداریم که سیاست های اقتصادی آقای هاشمی در دوران دولت کارگزاران و همین طور سختگیرهای شدید اجتماعی و فرهنگی آن سال ها و دست اندازی در هویت تهران توسط شهردار مورد علاقه هاشمی رفسنجانی را دوست نداریم. دیدگاه انتقادی ما نیازی به تکرار ندارد ، اما نمی توانیم از تحسین شیوه های متنوع سیاست ورزی او از همکلامی شگفت او با تغییرات جامعه و از قدرت او در احیای برند سیاسی اش که به روایت دکتر رسول بابایی به یک مگابرند تعیین کننده بدل شده است چشم بپوشیم و تحسینش نکنیم . مرد 81 ساله سیاست ایران در سوگ آیت الله واعظ طبسی چنین توئیتی را منتشر ساخته است : رفیق روزهای تنهایی ام بود . رفیقی که تا آخر پای رفاقتش ایستاد. خداحافظ رفیق روزهای سخت. خداحافظ!
این توئیت سرحال و امروزی در شبکه مجازی واکنش های خود جوش مضاعفی را به همراه داشت. گروهی آن را با ادبیات مسعود کیمیایی مقایسه کردند . گروهی رد پای ترانه های محسن چاوشی را در آن جستند و ... اما هرچه هست این ادبیات مرد کهنه کار سیاست ایران است که بدون استفاده از شعارها و کلمات مطنطن به زبان مردم کوچه و بازار از دوری رفیقش می گوید . اصولگرایان برای درک اشتباهات خود باید به لحن و ادبیات شخص هاشمی و نه هیچکس دیگر دقت کنند چرا که او خود یک نفره یک رسانه است .چه عقایدش را دوست داشته باشید چه نه !.

 تهیه وَ تدوین : عـبـــد عـا صـی