بسم الله الرحمن الرحیم
یارانه: بیکاری‌آفرین وَ تورم‌زا
جهت مراجعه به مرجع متن، یا عنوان اصلی، به پیوند فوق اشاره کنید
وبلاگ
دادپی ، علی، خبرآنلاین :
رای‌دهنده آسیب‌پذیر با رای به افزایش یارانه‌ها می‌تواند خود را آسیب‌پذیرتر
کند. به گذشته نگاهی بیاندازیم: آیا پرداخت یارانه های باعث افزایش اشتغال
و کاهش تورم در جامعه شد؟ در حالیکه منتقدان دولت آقای روحانی با حمله به
او و دولتش می گویند که می خواهند با بیکاری مبارزه کنند و درباره تورم
سکوت کرده اند٬ خوب است نگاهی به تجربه پیشین پرداخت یارانه داشته باشیم.
در غیاب یک برنامه اقتصادی این روزها یک گروه سیاسی با وعده افزایش یارانه
و پرداختهای نقدی وارد عرصه انتخابات شده است تا رای جمع کنند. فقدان
برنامه اقتصادی و سیاستهای منسجم از سوی این گروه و تکیه آنها بر حمله به
دولت فعلی و وعده افزایش یارانه ها زنگهای هشدار را به صدا درآورده است. در
مقابل دولت گروهی گردآمده اند که برنامه ای برای اقتصاد ندارند و هدفشان
تنها قبضه قدرت است. این در حالیست که اداره کشور بدون تدبیر و برنامه
اقتصادی ممکن نیست.
آنچه که نگران کننده است این است که در این میان کمتر کسی به تاثیرات پرداخت
یارانه در مرحله اول نگاه می کند. در غیبت مراکز تحقیقاتی مستقل که آمار
میدانی جمع آوری کنند و اثر سیاستها و پیامدهای برنامه های اینچنینی را
بسنجند٬ به نظر می رسد خیلیها درسی از اجرای هدفمندسازی یارانه ها نگرفته
اند. مصرف کننده ایرانی هنوز فراموش نکرده است که پرداخت نقدی یارانه ها چه
موج تورمی در کشور به همراه داشت. این موج تورمی که توسط تحریمها هم تشدید
شد٫ خیلی زود ارزش واقعی یارانه نقدی را به یک سوم ارزش آن در آغاز برنامه
تقلیل داد. اما این تنها اثر پرداخت یارانه ها نبود.
در مناطق روستایی و جوامع شهری متکی به کشاورزی و دامداری پرداخت یارانه اثری
ویرانگر بر بازار کار داشت. این پرداخت که باعث جابجایی آستانه دستمزد برای
ورود به بازار کار شد٬ خیلی سریع بسیاری را از مشارکت در بازار کار منصرف
کرد. روحیه کارآفرینی و خلاقیتی که در صنایع دستی و کارگاههای کوچک در کشور
تبلور داشت جای خود را به عادت مستمری بگیری داد. نتیجه افزایش بیکاری
پنهان و افراد غیرفعال در این مناطق بود. نکته ای که بر رشد اقتصادی در این
مناطق تاثیر گذاشت ولی از دید رسانه ها پنهان ماند.
این روزها کسانیکه وعده افزایش یارانه ها را می دهند در واقع نه تنها به تورم
دامن می زنند بلکه بحران بیکاری در مناطق روستایی و شهرهای کوچک را تشدید
می کنند. ایشان که برنامه اقتصادی مشخصی ندارند و هنوز نمی دانند چگونه
اشتغال ایجاد کنند می خواهند با تقویت فرهنگ رانت خواری و گسترش پرداخت
مستمری بیکاری پنهان در مناطق روستایی را نهادینه کنند و هر سرمایه گذاری
را در این مناطق محکوم به شکست بنمایند. پرداخت یارانه وقتی می تواند باعث
بهبود وضعیت این قشر بشود که باعث تخریب شرایط کلان کشور نگردد. متاسفانه
بنظر می رسد در تلاش برای پیروزی در کارزار انتخاباتی در کشور برخی هیچ
توجهی به اصول و رابطه علت و معلولی در اقتصاد نمی شود. طنز تلخ گروههای
آسیب پذیری هستند که با باور کردن این وعده ها راه را برای نوسانان بیشتر
اقتصادی٬ تورم فراگیر و بیکاری نهادینه شده باز می کنند.
تهیه وَ تدوین: عـبـــد عـا صـی