بسم الله الرحمن الرحیم
عشق را با واژه-هامان بی شرافت می کنیم
خود گنه کاریم وُ از دنیا شکایت می کنیم! /
غافل از خود، دیگری را هم قضاوت می کنیم!
کودکی جان می دهد از درد فقر وُ ما هنوز …/
چشم می بندیم وُ هرشب خواب راحت می کنیم!
عمر کوتاه است وُ دنیا فانی وُ با این وجود … /
ما به این دنیای فانی زود عادت می کنیم!
ما که بردیم آبرو از عشق، پس دیگر چرا … /
عشق را با واژه-هامان بی شرافت می کنیم؟
کاش پاسخ داشت این پرسش که ما در زندگی … /
با همیم اما چرا احساس غربت می کنیم؟
من به این مصرع یقین دارم که روزی میرسد! /
سوره-ای از عشق را با هم قرائت می کنیم ...
«
شیخ بها یی »
تهیه وَ تدوین: عـبـــد عـا صـی